Χρόνος: 04:21, απόσταση: 45 χλμ., συνολική ανάβαση: 910μ., ελάχιστο υψόμ.: 0μ., μέγιστο υψόμ.: 82μ.
- Μαζεύοντας τσάι.
- Στο βασίλειο του κόκκινου τσαγιού. - Σε όλη την περιοχή από τον Όφι μέχρι τη Χόπα το τσάι καλλιεργείται σε κάθε σπιθαμή γης. Εργοστάσια το παραλαμβάνουν και το επεξεργάζονται, κάνοντας αυτό που κάποτε γινόταν στα αυτοσχέδια 'ξεραντέρια'. Η ατμόσφαιρα είναι γεμάτη με τη μυρωδιά του καμμένου τσαγιού.
- Το νερό είναι σχετικά καθαρό στο ποτάμι του Φιντικλί.
Σε μία στάση κοντά σε ένα τζαμί, υπάρχει ένα ακόμα εργοστάσιο τσαγιού. Παρατηρώ μια ομάδα ανδρών που χειρίζονται μεγάλους μπόγους με τσάι. Ένας τους έρχεται προς το μέρος μου, και για μεγάλη μου χαρά ξέρει καλά γερμανικά και αγγλικά, καθώς δούλευε για χρόνια στη Γερμανία. Είναι νέος και φαίνεται μορφωμένος. Θα μάθω πολλά πράγματα για τα μέρη αυτά. Από το Pazar και μετά, είναι η περιοχή των Laz, των Λαζών, είναι η περιοχή του Άρτβιν. Από εθνολογικής πλευράς θεωρούνται ιδιαίτερη ενότητα, δεν θεωρούν τους εαυτούς τους Τούρκους και έχουν ιδιαίτερη γλώσσα. Κάτι που διαπιστώνω και μόνος μου όταν τους ακούω να μιλούν μεταξύ τους, προφανώς η γλώσσα τους δεν μοιάζει με τα τουρκικά.
- Το τσάι έρχεται στα εργοστάσια με όλα τα μέσα: φορτηγά, ΙΧ, καρότσια, ο,τιδήποτε.
- Κάτι το αξιοπερίεργο. Από τον 1ο όροφο ενός κτιρίου ενώ βρίσκομαι σε ένα ιντερνέτ-καφέ, στο δρόμο ένα ασυνήθιστο ποδήλατο μονίμως γίνεται πόλος έλξης περίεργων.
- Ναυάγιο στον Εύξεινο. Άξενος Πόντος...
- Ο βαρύς καιρός φαίνεται απόλυτα φυσιολογικός για τους ντόπιους. Οι γειτονιές σφύζουν από ζωή.
Είναι απόγευμα και η βροχή πάλι με θυμήθηκε. Φτάνοντας στην είσοδο της Χόπα, καταφεύγω σε ένα κτίριο για προστασία από το νερό και λίγη ανασύνταξη. Το κτίριο είναι εγκατελειμένο, με σπασμένα τζάμια, το μέρος δεν είναι ευχάριστο, θα μπορούσε να αποτελεί κακόφημο χώρο, αλλά εδώ και ώρα δεν βρήκα καλύτερο μέρος. Σε μία στιγμή, ένας άντρας, αφού κοντοστέκεται στην είσοδο στο δρόμο κοιτώντας αριστερά-δεξιά σαν να θέλει να βεβαιωθεί ότι δεν έρχεται κανείς, έρχεται αργά προς το μέρος μου, παρατηρώντας με με πολλή προσοχή και απόλυτα σιωπηλός, χωρίς να πει ούτε λέξη. Ο τρόπος και η φάτσα του δεν μού αρέσουν. Κάτι δεν μού αρέσει καθόλου μα καθόλου!
Το ένα του χέρι είναι κρυμμένο στα ρούχα του και δεν το βλέπω. Πρέπει να κρατά μαχαίρι, καθώς είμαστε πολύ κοντά στο δρόμο και ένα όπλο θα ακουγόταν στους περαστικούς. Κάνω μια κίνηση χρήσης του κινητού τηλεφώνου, κοιτάζοντας προς το δρόμο σαν να περιμένω την άφιξη κάποιου και μιλώ στο τηλέφωνο κοφτά και αποφασιστικά σαν σε άμεση συνομιλία. Όταν με πλησιάζει στο ένα μέτρο, προτείνει το χέρι για χειραψία - σιωπηλός! Αρνούμαι το χέρι του νεύοντας ερωτηματικά. Στην ανατολή υπάρχει η μέθοδος των αρχαίων sekarius, που μαχαίρωναν τον ανυποψίαστο αφού πρώτα του εξουδετέρωναν το δεξί χέρι με μια δήθεν χειραψία. Η στιγμή είναι αποφασιστική. Όλα μου τα κύτταρα είναι σε επιφυλακή. Υπάρχουν δύο περιπτώσεις: εάν είναι στοιχειωδώς έξυπνος δεν θα ρισκάρει, εάν όμως δεν είναι στοιχειωδώς έξυπνος ίσως χρειαστεί να δώσω μάχη. Και δυστυχώς μοιάζει με κακοποιό του χειρότερου είδους, του τύπου μαχαιρώνω-αρπάζω-εξαφανίζομαι. Με το βλέμμα έχω ήδη εντοπίσει κοντά μου μερικές πέτρες και ένα σίδερο κατάλληλο για όπλο. Με ανησυχεί το ότι ο τρόπος που με πλησίασε δεν δείχνει ιδιαίτερη εξυπνάδα.
Ευτυχώς, είναι στοιχειωδώς έξυπνος. Οι συνθήκες δεν είναι ιδανικές για την επίθεσή του. Κατάλαβε αυτό που τού έδωσα να καταλάβει, ότι είμαι υποψιασμένος και ότι δεν έχει το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού. Οπισθοχωρεί αργά ενώ τον καρφώνω με το βλέμμα, απομακρύνεται προς το δρόμο, τον βλέπω να περιμένει εκεί. Ίσως καλέσει συνεργάτη. Πρέπει να φύγω το συντομότερο. Μαζεύω τα πράγματά μου και περνώ στο δρόμο, στην ασφάλεια των περαστικών.
Σε μία στάση κοντά σε ένα τζαμί, υπάρχει ένα ακόμα εργοστάσιο τσαγιού. Παρατηρώ μια ομάδα ανδρών που χειρίζονται μεγάλους μπόγους με τσάι. Ένας τους έρχεται προς το μέρος μου, και για μεγάλη μου χαρά ξέρει καλά γερμανικά και αγγλικά, καθώς δούλευε για χρόνια στη Γερμανία. Είναι νέος και φαίνεται μορφωμένος. Θα μάθω πολλά πράγματα για τα μέρη αυτά. Από το Pazar και μετά, είναι η περιοχή των Laz, των Λαζών, είναι η περιοχή του Άρτβιν. Από εθνολογικής πλευράς θεωρούνται ιδιαίτερη ενότητα, δεν θεωρούν τους εαυτούς τους Τούρκους και έχουν ιδιαίτερη γλώσσα. Κάτι που διαπιστώνω και μόνος μου όταν τους ακούω να μιλούν μεταξύ τους, προφανώς η γλώσσα τους δεν μοιάζει με τα τουρκικά.
Είναι απόγευμα και η βροχή πάλι με θυμήθηκε. Φτάνοντας στην είσοδο της Χόπα, καταφεύγω σε ένα κτίριο για προστασία από το νερό και λίγη ανασύνταξη. Το κτίριο είναι εγκατελειμένο, με σπασμένα τζάμια, το μέρος δεν είναι ευχάριστο, θα μπορούσε να αποτελεί κακόφημο χώρο, αλλά εδώ και ώρα δεν βρήκα καλύτερο μέρος. Σε μία στιγμή, ένας άντρας, αφού κοντοστέκεται στην είσοδο στο δρόμο κοιτώντας αριστερά-δεξιά σαν να θέλει να βεβαιωθεί ότι δεν έρχεται κανείς, έρχεται αργά προς το μέρος μου, παρατηρώντας με με πολλή προσοχή και απόλυτα σιωπηλός, χωρίς να πει ούτε λέξη. Ο τρόπος και η φάτσα του δεν μού αρέσουν. Κάτι δεν μού αρέσει καθόλου μα καθόλου!
Το ένα του χέρι είναι κρυμμένο στα ρούχα του και δεν το βλέπω. Πρέπει να κρατά μαχαίρι, καθώς είμαστε πολύ κοντά στο δρόμο και ένα όπλο θα ακουγόταν στους περαστικούς. Κάνω μια κίνηση χρήσης του κινητού τηλεφώνου, κοιτάζοντας προς το δρόμο σαν να περιμένω την άφιξη κάποιου και μιλώ στο τηλέφωνο κοφτά και αποφασιστικά σαν σε άμεση συνομιλία. Όταν με πλησιάζει στο ένα μέτρο, προτείνει το χέρι για χειραψία - σιωπηλός! Αρνούμαι το χέρι του νεύοντας ερωτηματικά. Στην ανατολή υπάρχει η μέθοδος των αρχαίων sekarius, που μαχαίρωναν τον ανυποψίαστο αφού πρώτα του εξουδετέρωναν το δεξί χέρι με μια δήθεν χειραψία. Η στιγμή είναι αποφασιστική. Όλα μου τα κύτταρα είναι σε επιφυλακή. Υπάρχουν δύο περιπτώσεις: εάν είναι στοιχειωδώς έξυπνος δεν θα ρισκάρει, εάν όμως δεν είναι στοιχειωδώς έξυπνος ίσως χρειαστεί να δώσω μάχη. Και δυστυχώς μοιάζει με κακοποιό του χειρότερου είδους, του τύπου μαχαιρώνω-αρπάζω-εξαφανίζομαι. Με το βλέμμα έχω ήδη εντοπίσει κοντά μου μερικές πέτρες και ένα σίδερο κατάλληλο για όπλο. Με ανησυχεί το ότι ο τρόπος που με πλησίασε δεν δείχνει ιδιαίτερη εξυπνάδα.
Ευτυχώς, είναι στοιχειωδώς έξυπνος. Οι συνθήκες δεν είναι ιδανικές για την επίθεσή του. Κατάλαβε αυτό που τού έδωσα να καταλάβει, ότι είμαι υποψιασμένος και ότι δεν έχει το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού. Οπισθοχωρεί αργά ενώ τον καρφώνω με το βλέμμα, απομακρύνεται προς το δρόμο, τον βλέπω να περιμένει εκεί. Ίσως καλέσει συνεργάτη. Πρέπει να φύγω το συντομότερο. Μαζεύω τα πράγματά μου και περνώ στο δρόμο, στην ασφάλεια των περαστικών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου