Παρασκευή 14 Αυγούστου 2009. Επιστροφή στη Μεσόγειο.

Χρόνος: 06:30, απόσταση: 120 χλμ., συνολική ανάβαση: 716μ., ελάχιστο υψόμ.: 38μ., μέγιστο υψόμ.: 204μ.


Σήμερα έχω ένα σκοπό, να προωθηθώ δυτικά προς τα μέρη της Εφέσου. Διαπιστώνω ότι βρίσκομαι στη χώρα του σύκου. Και δη, στην εποχή του σύκου. Μιαμ...

Απέραντα κτήματα με συκιές απλώνονται στους κάμπους. Παλιά δέντρα, με κορμούς χοντρούς ίσα με μία αγκαλιά, φυτεμένα σε χαλαρό φυτευτικό σύνδεσμο, κατάφορτα από απίστευτες ποσότητες πεντάγλυκων σύκων. Προκαλεί απορία να βλέπεις τους κάμπους περίπου εγκατειλημένους, λόγω της γνωστής συρρίκνωσης του αγροτικού κόσμου.

Το σύκο αποτελεί σήμερα για μένα το βασικό καύσιμο. Κάθε λίγο, σταματώ και τρώω. Τα σύκα, με την υψηλή ενεργειακή αξία και την άμεση ενέργεια λόγω των φυσικών σακχάρων που περιέχουν, συνιστούν ένα πρώτης τάξεως ποδηλατικό καύσιμο. Με σύκα και άφθονο νερό για την απορρόφηση των σακχάρων, ο ποδηλάτης μπορεί να πάει πολύ μακριά. Τα σύκα είναι μεγάλα και πολύ γλυκά, έτσι που δεν μπορώ κάθε φορά να φάω περισσότερα από πέντε-έξη. Είναι βεβαίως και υπακτικά, πράγμα που σημαίνει ότι εάν αυτές τις μέρες ακουστεί στις ειδήσεις ότι καταζητείται κάποιος που γέμισε την περιοχή του Αϊδινιού ξέρεις με τι, ο ένοχος θα είμαι εγώ.



- Τα σύκα πωλούνται φρέσκα και επίσης αποξηραίνονται στον ήλιο.

Σήμερα βιώνω τη μεγάλη ζέστη. Οπωσδήποτε πρόκειται για ημέρες καύσωνα - με άλλα λόγια η Μεσόγειος με υποδέχεται για τα καλά. Κυλώ στην πεδιάδα του Μαιάνδρου, του ποταμού του Ηρακλείτου. Βρίσκομαι στην εύφορη περιοχή που έθρεφε μία από τις μεγαλύτερες πόλεις του αιγαιακού πολιτισμού, μια πόλη με πολλές ονομασίες: Ανθέα, Ευανθία, Αντιόχεια, Σελεύκεια παρά τω Μαιάνδρω, Τράλλεις. Κατά τον Στράβωνα η πόλη ιδρύθηκε από Θράκες. Οι Σπαρτιάτες προσπάθησαν να την πάρουν από τους Πέρσες, ενώ η πόλη παραδόθηκε ειρηνικά στον Αλέξανδρο.

Το απόγευμα μπαίνω στο Αϊδίνι για τρόφιμα. Οι ασφάλτινοι δρόμοι έχουν ψηθεί όλη τη μέρα από τον ήλιο και αναδύουν μια πύρα. Ο τόπος ψήνεται.

Κάποιος που ακούει ότι ζητώ ίντερνετ με καλεί στο μαγαζί του, όπου θα μού δώσει τον υπολογιστή του να κάνω ό,τι θέλω. Ξένη γλώσσα κανείς τους δεν μιλά, οπότε πώς θα συνεννοηθούμε; Θα εφαρμόσω την ακόλουθη μέθοδο: πληκτρολογώ στον online μεταφραστή φράσεις από τα αγγλικά στα τούρκικα και τούς δείχνω τη μετάφραση. Ζωντανή μετάφραση μέσω ίντερνετ παρακαλώ, περάστε κόσμε. Ένας κύκλος ανθρώπων γύρω μου κολλά στην οθόνη και απορεί για τα επιτεύγματα της τεχνολογίας!



- Εσπεριδοειδή! Ένα σίγουρο σημάδι ότι επιστρέφω στη Μεσόγειο.

- Περί ανθρώπινης εφευρετικότητας. Εκ των ενόντων. Ό,τι μπορεί κανείς.

- Η σκληρή πραγματικότητα των δρόμων. Πολλά έχω ήδη δει. Ακόμα μερικές μέρες μού μένουν σε αυτή τη χώρα. Και ελπίζω κανένα από όσα θα δω στο εξής επίσης να μη με αφορά.

Φυσικά θα αποφύγω μετά βδελυγμίας τον καινούργιο δρόμο Αϊδινιού-Σμύρνης, προτιμώντας τον παλιό δρόμο προς τα δυτικά. Στο Germencik ένας μαγαζάτορας θα μού δώσει να καταλάβω ότι εδώ υπάρχει ένα πολύ ωραίο ταχίνι. Θα πάρω ένα βάζο και δεν θα το μετανιώσω καθόλου - κάπως αργά σε αυτή τη χώρα βρήκα επιτέλους καλό ταχίνι.

Και απόψε θα καταλήξω σε χωράφι με συκιές. Ο ιδιοκτήτης του κτήματος θα έρθει να με καλωσορίσει.

- Στη χώρα του σύκου. Ο αποψινός οικοδεσπότης μου πιάνει από το δέντρο ένα πεντάγλυκο αποξηραμένο από τον ήλιο σύκο, για να μού δείξει ποια σύκα πρέπει να προτιμώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου