Χρόνος: 07:01, απόσταση: 85 χλμ., συνολική ανάβαση: 1015μ., ελάχιστο υψόμ.: 1μ., μέγιστο υψόμ.: 577μ.
Η κορυφαία εμπειρία θα είναι σήμερα το πέρασμα της Σμύρνης. Κάτι που θα μού θυμίσει το πέρασμα της Κωνσταντινούπολης. Ο δρόμος με τη μεγάλη κυκλοφορία περνά από αστικές υποβαθμισμένες περιοχές. Για τουλάχιστον τρεις ώρες θα κρατήσει το μαρτύριο της μεγαλούπολης. Βλέπω μόνο δρόμο, δεν υπάρχουν ούτε μαγαζιά, κανένα ευχάριστο σημείο να σταματήσεις! Το απόλυτο τίποτε θαρρείς, μόνο κυκλοφορία, θόρυβος, ρύπανση.
Οι ονομασίες των συνοικιών στις πινακίδες φέρνουν κάποιες χαρακτηριστικές μνήμες: Μπουτζάς, Μπουρνόβας... Θα ήθελα να βρεθώ στην παραλία αυτής της πόλης, ωστόσο η εμπειρία της μεγαλούπολης είναι τρομακτική και προτιμώ να ξεφύγω το συντομότερο δυνατό προς τα βορειοανατολικά, στο δρόμο προς την δεύτερη Μαγνησία της Ιωνίας, την σύγχρονη Manisa.
- Ο πανταχού παρών "Μπαμπάς των Τούρκων". Η προτομή του Κεμάλ Ατατούρκ δεσπόζει σε ένα βράχο πάνω από τις δυτικές συνοικίες της Σμύρνης. Λες και θέλει να επιβλέπει εις το διηνεκές τις συνέπειες του πολιτικού του οράματος.
- 'Σμύρνη φτωχομάνα Σμύρνη, που ΄ναι η εμορφιά σου εκείνη, κάηκες από θεμέλια, σκεπαστά και μπεζεστένια...'
- Κυριακάτικο παζάρι στη Σμύρνη. Ανατολίτικο παζάρι, όπου μπορεί να βρει κανείς ο,τιδήποτε, από καρφίτσες μέχρι αυτοκίνητα.
- Η ακρόαση του ταμπουρά. Το όργανο έχει ακροαστικά ή ο παίκτης υψηλή πίεση;
- Η Σμύρνη που χάθηκε. Η φρίκη των μεγαλουπόλεων. Έπειτα από καιρό στον κόσμο της υπαίθρου, το πέρασμα από μια μεγαλούπολη των 3.000.000 συνιστά μια αρκούντως δυσάρεστη εμπειρία.
Παίρνω το δρόμο βορειοανατολικά για τη Manisa, την Μαγνησία επί Σιπύλω. Ακολουθώ τις πινακίδες και σιγά-σιγά απομακρύνομαι από την Σμύρνη. Ίσως ξαναγυρίσω στην πόλη αυτή άλλη φορά, με άλλες συνθήκες. Ο δρόμος ανεβαίνει σε ένα βουνό. Σταματώ για ξεκούραση σε ένα βενζινάδικο. Έρχεται κάποιος και μού λέει να φύγω, γιατί μπορεί να λυθούν τα δύο αντιπαθητικά σκυλιά που γαβγίζουν συνεχώς, οπότε θα υπάρξει πρόβλημα. Φεύγω.
- Στη Μαγνησία επί Σιπύλω. Η δεύτερη Μαγνησία, η σύγχρονη Manisa, μια τυπική ανατολική πόλη που δεν παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Η κορυφαία εμπειρία θα είναι σήμερα το πέρασμα της Σμύρνης. Κάτι που θα μού θυμίσει το πέρασμα της Κωνσταντινούπολης. Ο δρόμος με τη μεγάλη κυκλοφορία περνά από αστικές υποβαθμισμένες περιοχές. Για τουλάχιστον τρεις ώρες θα κρατήσει το μαρτύριο της μεγαλούπολης. Βλέπω μόνο δρόμο, δεν υπάρχουν ούτε μαγαζιά, κανένα ευχάριστο σημείο να σταματήσεις! Το απόλυτο τίποτε θαρρείς, μόνο κυκλοφορία, θόρυβος, ρύπανση.
Οι ονομασίες των συνοικιών στις πινακίδες φέρνουν κάποιες χαρακτηριστικές μνήμες: Μπουτζάς, Μπουρνόβας... Θα ήθελα να βρεθώ στην παραλία αυτής της πόλης, ωστόσο η εμπειρία της μεγαλούπολης είναι τρομακτική και προτιμώ να ξεφύγω το συντομότερο δυνατό προς τα βορειοανατολικά, στο δρόμο προς την δεύτερη Μαγνησία της Ιωνίας, την σύγχρονη Manisa.
Παίρνω το δρόμο βορειοανατολικά για τη Manisa, την Μαγνησία επί Σιπύλω. Ακολουθώ τις πινακίδες και σιγά-σιγά απομακρύνομαι από την Σμύρνη. Ίσως ξαναγυρίσω στην πόλη αυτή άλλη φορά, με άλλες συνθήκες. Ο δρόμος ανεβαίνει σε ένα βουνό. Σταματώ για ξεκούραση σε ένα βενζινάδικο. Έρχεται κάποιος και μού λέει να φύγω, γιατί μπορεί να λυθούν τα δύο αντιπαθητικά σκυλιά που γαβγίζουν συνεχώς, οπότε θα υπάρξει πρόβλημα. Φεύγω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου