Χρόνος: 07:35, απόσταση: 98 χλμ., συνολική ανάβαση: 1359μ., ελάχιστο υψόμ.: 1μ., μέγιστο υψόμ.: 109μ.
Για δεύτερη συνεχή ημέρα, ξυπνώ σε ωραίο περιβάλλον. Χωρίς βιασύνη πλέον και σήμερα, θα μαγειρέψω και θα απολαύσω ένα πλήρες πρωινό. Σιγά-σιγά θα βγω στο δρόμο και θα ξεκινήσω να ποδηλατώ μέσα σε μια αναζωογονητική πρωινή δροσιά.
Ο τόπος βρίθει από αγροτικές και βουκολικές σκηνές. Έχω την αίσθηση ότι δεν υπάρχει αργή γη. Κάθε επίπεδος χώρος καλλιεργείται, οι κάμποι είναι γεμάτοι με πράσινα χωράφια. Μέσα στα διάσπαρτα χωριουδάκια της υπαίθρου, ο δρόμος ανεβοκατεβαίνει σε καταπράσινες πεδιάδες και λόφους, Πουλερικά γυρνούν ελεύθερα στις αυλές και πετάγονται τρομαγμένα μπροστά από τις ρόδες μου. Οι άνθρωποι δουλεύουν από νωρίς το πρωί και βλέπω ομάδες να δουλεύουν στα κτήματα. Έχεις την εντύπωση ότι εδώ θα πρέπει να υπάρχει ουσιαστική αυτάρκεια σε αγροτικά προϊόντα, ότι όλα τα αγαθά της γης υπάρχουν άφθονα.
- Για την πρωινή βοσκή - Μετά από έναν κουβά κριθάρι, οι αγελάδες ξεκινούν για το βοσκοτόπι.
Δυο άντρες βγαίνουν από ένα σπίτι, οδηγώντας ένα κοπάδι αγελάδες προς τη βοσκή. Θα χρειαστώ αρκετή ώρα για να περάσω με προσοχή από τα σκυλιά, με τη βοήθειά τους.
- Στου κυρίου Ισκεντέρογλου - Κατά μαρτυρίες παλιών Ποντίων της Βιθυνίας, τα ελληνικά ονόματα συνήθως κατέληγαν σε '-ογλου'. Δεν έχει τίποτα να απαντήσει στο ερώτημα ενός περίεργου τουρίστα ο κύριος της φωτογραφίας. Ιδέα δεν έχει ο (μάλλον αγράμματος) φούρναρης του Karasu ποιος ήταν ο Ισκεντέρ. Με ένα διαφορετικό καπρίτσιο της ιστορίας, ίσως σήμερα να ονομάζονταν 'Αλεξανδρίδης'.
- Σε ένα ιστορικό ποτάμι - Στις εκβολές του ποταμού Σαγγάριου.
Η μέρα περνά όμορφα. Βρίσκομαι σε μια απομονωμένη ορεινή περιοχή, κοντά στις ακτές. Ο δρόμος είναι πολύ στενός και με άσχημο οδόστρωμα, με συνεχείς ανηφόρες και κατηφόρες και στροφές και ισχυρές κλίσεις. Τόσο ισχυρές, που τον περισσότερο χρόνο περπατώ σέρνοντας το ποδήλατο με τα χέρια. Ακόμα και στις κατηφόρες το οδόστρωμα είναι τόσο άσχημο, που δεν μπορώ να κινηθώ με ταχύτητα μεγαλύτερη από 15χλμ./ώρα εάν δεν θέλω να διαλύσω το ποδήλατό μου. Κι όμως, το γεγονός των άσχημων δρόμων δεν είναι δεδομένο ότι σε ενοχλεί σε τέτοια ωραία μέρη. Με λίγη καλή διάθεση, θα έλεγα ότι αποζημιώνομαι πλήρως με αυτή την καταπληκτική φύση και επίσης με τους φιλόξενους ανθρώπους που συνεχώς με φωνάζουν για τσάι.
- Μια μπανανιά! Εάν λάβω υπόψιν το γεωγραφικό πλάτος στο οποίο βρίσκομαι, αυτή είναι μια αξιόλογη παρατήρηση. Ναι, βρίσκομαι στον Εύξεινο Πόντο με το υποτροπικό κλίμα. Όπως θα με πληροφορήσουν, δεν βγάζει μπανάνες (muz), όπως ισχύει ακόμα και για την Ελλάδα.
Περνώντας έξω από την Ακτσάκοτζα, την αρχαία Διόσπολη, αφήνω τον περιφερειακό και μπαίνω στην πόλη για ψώνια. Βλέπω στην απέναντι πλευρά του δρόμου δυο μαγαζιά, ένα σούπερ-μάρκετ και ένα μανάβικο. Πλένομαι στο πρόσωπο με λίγο νερό που απέμεινε στο μπουκάλι και ετοιμάζομαι να περάσω το δρόμο. Ξαφνικά έρχεται δίπλα μου κάποιος, προτείνοντάς μου ένα μπουκάλι νερό. Είναι ο απέναντι μανάβης. Καθόταν έξω από το μανάβικο, με είδε, είδε ότι μού τελείωσε το νερό, πήρε ένα μπουκάλι, το γέμισε, διέσχισε το δρόμο (μεγάλος δρόμος με διαχωριστική νησίδα), και μού έφερε το νερό. Τι άλλο να πω εκτός από ένα "ευχαριστώ";
Όταν μπαίνω στο μανάβικο, το πρώτο πράγμα που με ρωτά είναι από πού είμαι. Μόλις μαθαίνει ότι είμαι Έλληνας, αμέσως φωτίζεται το πρόσωπό του και σπεύδει να μού πει ότι αυτός είναι από την Ιστανμπούλ. Μού δείχνει τη βέρα στο δάχτυλό του, για να μού εξηγήσει ότι παντρεύτηκε εδώ.
Στη μέχρι τώρα διαδρομή μου έχω παρατηρήσει κάτι για τους Κωνσταντινουπολίτες: μόλις τους πω ότι είμαι Έλληνας σπεύδουν να μού πουν τη δική τους καταγωγή γεμάτοι υπερηφάνεια για αυτήν. Είναι άνθρωποι ανωτέρου επιπέδου, μορφωμένοι, άμεσοι, ευγενικοί, φαίνεται ότι έχουν κάποια καλλιέργεια.
- Ασήμαντη έκπληξη - Απορούν οι τρεις γυναίκες που περιμένουν στη στάση του λεωφορείου, τι στο καλό κάνει αυτός ο τουρίστας που φωτογραφίζει μια ασήμαντη πινακίδα. Την διάβασα ως 'Διόσπολις', την βρήκα επίσης ως 'Δία', ως 'Διάπολις' δεν τη είχα βρει την Akcakoca, την παραθαλάσσια πόλη του Ευξείνου. Φαίνεται όμως ότι ακόμα και ένας μικροεπιχειρηματίας της Akcacoca που πουλάει διαμερίσματα (επρόκειτο για ένα συνηθισμένο άχτιστο γιαπί) μπορεί να διαιωνίζει κάτι από την ιστορία της αρχαίας 'Διαπόλεως'.
Πλησιάζει το σούρουπο. Σταματώ σε ένα σπίτι για να βρω νερό για το βράδυ, όπου μια γυναίκα ποτίζει τα φυτά της αυλής. Δυο μικρά κορίτσια παίζουν με την παρουσία μου και με οδηγούν στη βρύση, προσφέροντάς μου το λάστιχο και βοηθώντας με να γεμίσω τα μπουκάλια.
Η σκηνή μου θα στηθεί έξω από ένα συμπαθητικό σπιτάκι κοντά στο δρόμο. Τη νύχτα θα ακούσω τη βροχή στον ουρανό της σκηνής. Εάν οι βροχές πέφτουν κατά τη διάρκεια της νύχτας και όχι της ημέρας, αυτό θα είναι ένα σενάριο με το οποίο θα συμφωνήσω απολύτως!...
Για δεύτερη συνεχή ημέρα, ξυπνώ σε ωραίο περιβάλλον. Χωρίς βιασύνη πλέον και σήμερα, θα μαγειρέψω και θα απολαύσω ένα πλήρες πρωινό. Σιγά-σιγά θα βγω στο δρόμο και θα ξεκινήσω να ποδηλατώ μέσα σε μια αναζωογονητική πρωινή δροσιά.
Ο τόπος βρίθει από αγροτικές και βουκολικές σκηνές. Έχω την αίσθηση ότι δεν υπάρχει αργή γη. Κάθε επίπεδος χώρος καλλιεργείται, οι κάμποι είναι γεμάτοι με πράσινα χωράφια. Μέσα στα διάσπαρτα χωριουδάκια της υπαίθρου, ο δρόμος ανεβοκατεβαίνει σε καταπράσινες πεδιάδες και λόφους, Πουλερικά γυρνούν ελεύθερα στις αυλές και πετάγονται τρομαγμένα μπροστά από τις ρόδες μου. Οι άνθρωποι δουλεύουν από νωρίς το πρωί και βλέπω ομάδες να δουλεύουν στα κτήματα. Έχεις την εντύπωση ότι εδώ θα πρέπει να υπάρχει ουσιαστική αυτάρκεια σε αγροτικά προϊόντα, ότι όλα τα αγαθά της γης υπάρχουν άφθονα.
Δυο άντρες βγαίνουν από ένα σπίτι, οδηγώντας ένα κοπάδι αγελάδες προς τη βοσκή. Θα χρειαστώ αρκετή ώρα για να περάσω με προσοχή από τα σκυλιά, με τη βοήθειά τους.
Η μέρα περνά όμορφα. Βρίσκομαι σε μια απομονωμένη ορεινή περιοχή, κοντά στις ακτές. Ο δρόμος είναι πολύ στενός και με άσχημο οδόστρωμα, με συνεχείς ανηφόρες και κατηφόρες και στροφές και ισχυρές κλίσεις. Τόσο ισχυρές, που τον περισσότερο χρόνο περπατώ σέρνοντας το ποδήλατο με τα χέρια. Ακόμα και στις κατηφόρες το οδόστρωμα είναι τόσο άσχημο, που δεν μπορώ να κινηθώ με ταχύτητα μεγαλύτερη από 15χλμ./ώρα εάν δεν θέλω να διαλύσω το ποδήλατό μου. Κι όμως, το γεγονός των άσχημων δρόμων δεν είναι δεδομένο ότι σε ενοχλεί σε τέτοια ωραία μέρη. Με λίγη καλή διάθεση, θα έλεγα ότι αποζημιώνομαι πλήρως με αυτή την καταπληκτική φύση και επίσης με τους φιλόξενους ανθρώπους που συνεχώς με φωνάζουν για τσάι.
Περνώντας έξω από την Ακτσάκοτζα, την αρχαία Διόσπολη, αφήνω τον περιφερειακό και μπαίνω στην πόλη για ψώνια. Βλέπω στην απέναντι πλευρά του δρόμου δυο μαγαζιά, ένα σούπερ-μάρκετ και ένα μανάβικο. Πλένομαι στο πρόσωπο με λίγο νερό που απέμεινε στο μπουκάλι και ετοιμάζομαι να περάσω το δρόμο. Ξαφνικά έρχεται δίπλα μου κάποιος, προτείνοντάς μου ένα μπουκάλι νερό. Είναι ο απέναντι μανάβης. Καθόταν έξω από το μανάβικο, με είδε, είδε ότι μού τελείωσε το νερό, πήρε ένα μπουκάλι, το γέμισε, διέσχισε το δρόμο (μεγάλος δρόμος με διαχωριστική νησίδα), και μού έφερε το νερό. Τι άλλο να πω εκτός από ένα "ευχαριστώ";
Όταν μπαίνω στο μανάβικο, το πρώτο πράγμα που με ρωτά είναι από πού είμαι. Μόλις μαθαίνει ότι είμαι Έλληνας, αμέσως φωτίζεται το πρόσωπό του και σπεύδει να μού πει ότι αυτός είναι από την Ιστανμπούλ. Μού δείχνει τη βέρα στο δάχτυλό του, για να μού εξηγήσει ότι παντρεύτηκε εδώ.
Στη μέχρι τώρα διαδρομή μου έχω παρατηρήσει κάτι για τους Κωνσταντινουπολίτες: μόλις τους πω ότι είμαι Έλληνας σπεύδουν να μού πουν τη δική τους καταγωγή γεμάτοι υπερηφάνεια για αυτήν. Είναι άνθρωποι ανωτέρου επιπέδου, μορφωμένοι, άμεσοι, ευγενικοί, φαίνεται ότι έχουν κάποια καλλιέργεια.
Πλησιάζει το σούρουπο. Σταματώ σε ένα σπίτι για να βρω νερό για το βράδυ, όπου μια γυναίκα ποτίζει τα φυτά της αυλής. Δυο μικρά κορίτσια παίζουν με την παρουσία μου και με οδηγούν στη βρύση, προσφέροντάς μου το λάστιχο και βοηθώντας με να γεμίσω τα μπουκάλια.
Η σκηνή μου θα στηθεί έξω από ένα συμπαθητικό σπιτάκι κοντά στο δρόμο. Τη νύχτα θα ακούσω τη βροχή στον ουρανό της σκηνής. Εάν οι βροχές πέφτουν κατά τη διάρκεια της νύχτας και όχι της ημέρας, αυτό θα είναι ένα σενάριο με το οποίο θα συμφωνήσω απολύτως!...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου