Χρόνος: 08:03, απόσταση: 95 χλμ., συνολική ανάβαση: 1534μ., ελάχιστο υψόμ.: 4μ., μέγιστο υψόμ.: 1204μ.
Ξυπνώ με το πρώτο φως. Χόρτασα ύπνο και ξεκούραση. Έναν πολύωρο ύπνο, σε απόλυτη ησυχία και σκοτάδι. Ξεκινώ αυτό το υπέροχο πρωινό με έναν περίπατο στο βουνό. Ο πρώτος ήλιος χαρίζει υπέροχες εικόνες.
- Ξημερώνει - Ξημερώνει στο ελατόδασος σε υψόμετρο 1300μ. στα βουνά της Παφλαγονίας.
- Κατηφορίζοντας στα βουνά στο δρόμο για την Ιωνόπολη.
- Ο κύκλος της ζωής - Στο Κιούρε, μια κωμόπολη δεμένη με την ιστορία των μεταλλωρύχων. Στο άνω μέρος, το ορυχείο. Στη μέση, το χωριό. Και κάτω από το χωριό, το νεκροταφείο...
Από το Κιούρε μέχρι την Ιωνόπολη (Inebolu), στέκουν ακόμα οι πυλώνες του τελεφερίκ του Κιούρε. Τους βλέπει κανείς αγναντεύοντας τα βουνά και βεβαίως στα σημεία όπου το τελεφερίκ διασταυρώνεται με το δρόμο Κασταμονής-Ιωνόπολης. Ο αγωγός του Κιούρε θεωρούνταν σημαντικό βιομηχανικό επίτευγμα για την εποχή του. Το τελεφερίκ κατέληγε στο λιμάνι της Ιωνόπολης, μεταφέροντας απευθείας το μετάλλευμα από το ορυχείο στα πλοία. Η απόσταση του Κιούρε από το λιμάνι της Ιωνόπολης στον χάρτη είναι 20 χιλιόμετρα, ενώ ασφαλώς το συνολικό μήκος του τελεφερίκ είναι μεγαλύτερο, καθώς ξεκινούσε από τα 1200 μέτρα ψηλά για να καταλήξει στη θάλασσα, με ελιγμούς και ανεβοκατεβάσματα μέσα στα ψηλά βουνά.
- Στα σημεία όπου το τελεφερίκ συναντούσε το δρόμο, κατασκεύασαν μεταλλικά δίχτυα για τις πτώσεις βράχων από τα βαγόνια. Τα τεράστια δίχτυα συγκρατούνταν από άλλους ειδικούς πυλώνες πακτωμένους με ισχυρά συρματόσχοινα.
- "Γιάννη, Γιάννη, κιράς..." - Το πρώτο πράγμα που σε ρωτάνε -και αδύνατο να μην απαντήσεις- είναι 'γουότσ γιορ νέιμ' τα δυο παιδιά που πουλάνε κεράσια (κιράς) και μούρα (τουτ) στην άκρη του δρόμου. Ενώ χάνομαι στη στροφή του δρόμου απορώ, πώς γίνεται δυο τόσο ζωντανές παιδικές φωνές που αντηχούν στο βουνό να αφήνουν σημάδι στην ψυχή ενός μεγάλου.
- Χωριά στα βουνά - Κατεβαίνοντας τα τεράστια βουνά προς την Ιωνόπολη.
- Μελισσοκομείο.
Μετά από μια τελική μεγάλη κατάβαση, μετά από πέντε μέρες στα εσωτερικά βουνά της Παφλαγονίας, σήμερα ξαναβρίσκομαι στις ακτές του Ευξείνου Πόντου. Η μεγάλη κατηφόρα καταλήγει στην Ιωνόπολη (Inebolu).
- Επιστροφή στη θάλασσα: η Ιωνόπολη (Inebolu).
- Βρύση έξω από το δημαρχείο της Ιωνόπολης.
- Παλιό σπίτι στην Abana, κοντά στο παρχαίο Αβώνου Τείχος.
Στην Αμπάνα, μπαίνω σε ένα τουριστικό γραφείο για να ρωτήσω πού θα βρω ίντερνετ. Αμέσως ο νέος άντρας βγάζει το καλώδιο από τον υπολογιστή του και μού το προσφέρει!
Γύρω στους τοίχους του γραφείου, υπάρχουν κρεμασμένες παλιές ασπρόμαυρες φωτογραφίες. Είναι από την εποχή 1950-1960 και δείχνουν σκηνές από τη ζωή στην Αμπάνα της εποχής εκείνης. Δείχνουν ανθρώπους σε γιορτές, σε εργασίες και σε άλλες σκηνές της καθημερινής ζωής. Ο άντρας μου μιλά με ένα είδος δέους για τις εικόνες αυτές. Πρόκειται για παλιές φωτογραφίες, με την χαρακτηριστική εκείνη κίτρινη απόχρωση που δίνει μια νοσταλγική διάσταση σε αυτά τα πολύτιμα σημάδια του ανθρώπινου χρόνου.
- Άλλο ένα απογευματινό απόβροχο στον Πόντο. Τα βουνά δεν λένε να σταματήσουν.
Βρίσκομαι στα μέρη όπου υπήρχαν, κατά τον γεωγράφο Στράβωνα στα "Γεωγραφικά" του, πλείστες ελληνικές πόλεις. "[12c,10] Μετὰ δὴ τὸν Παρθένιον ποταμὸν ἔστιν Ἄμαστρις ὁμώνυμος τῆς συνῳκικυίας πόλις· ἵδρυται δ' ἐπὶ χερρονήσου λιμένας ἔχουσα τοῦ ἰσθμοῦ ἑκατέρωθεν· ἦν δ' ἡ Ἄμαστρις γυνὴ μὲν Διονυσίου τοῦ Ἡρακλείας τυράννου, θυγάτηρ δὲ Ὀξυάθρου τοῦ Δαρείου ἀδελφοῦ τοῦ κατὰ Ἀλέξανδρον. Ἐκείνη μὲν οὖν ἐκ τεττάρων κατοικιῶν συνῴκισε τὴν πόλιν, ἔκ τε Σησάμου καὶ Κυτώρου καὶ Κρώμνης ̔ὧν καὶ Ὅμηρος μέμνηται ἐν τῷ Παφλαγονικῷ διακόσμᾠ, τετάρτης δὲ τῆς Τίου· ἀλλ' αὕτη μὲν ταχὺ ἀπέστη τῆς κοινωνίας, αἱ δὲ ἄλλαι συνέμειναν, ὧν ἡ Σήσαμος ἀκρόπολις τῆς Ἀμάστρεως λέγεται. Τὸ δὲ Κύτωρον ἐμπόριον ἦν ποτε Σινωπέων, ὠνόμασται δ' ἀπὸ Κυτώρου τοῦ Φρίξου παιδός, ὡς Ἔφορός φησι. Πλείστη δὲ καὶ ἀρίστη πύξος φύεται κατὰ τὴν Ἀμαστριανήν, καὶ μάλιστα περὶ τὸ Κύτωρον. Ὁ δὲ Αἰγιαλὸς ἔστι μὲν ᾐὼν μακρὰ πλειόνων ἢ ἑκατὸν σταδίων, ἔχει δὲ καὶ κώμην ὁμώνυμον, ἧς μέμνηται ὁ ποιητὴς ὅταν φῇ Κρῶμνάν τ' Αἰγιαλόν τε καὶ ὑψηλοὺς Ἐρυθίνους. Γράφουσι δέ τινες Κρῶμναν Κωβίαλόν τε. Ἐρυθίνους δὲ λέγεσθαί φασι τοὺς νῦν Ἐρυθρίνους ἀπὸ τῆς χρόας· δύο δ' εἰσὶ σκόπελοι. Μετὰ δὲ Αἰγιαλὸν Κάραμβις, ἄκρα μεγάλη πρὸς τὰς ἄρκτους ἀνατεταμένη καὶ τὴν Σκυθικὴν χερρόνησον. Ἐμνήσθημεν δ' αὐτῆς πολλάκις καὶ τοῦ ἀντικειμένου αὐτῇ Κριοῦ μετώπου, διθάλαττον ποιοῦντος τὸν Εὔξεινον πόντον. Μετὰ δὲ Κάραμβιν Κίνωλις καὶ Ἀντικίνωλις καὶ Ἀβώνου τεῖχος πολίχνιον, καὶ Ἀρμένη ἐφ' ᾗ παροιμιάζονται Ὅστις ἔργον οὐδὲν εἶχεν Ἀρμένην ἐτείχισεν. Ἔστι δὲ κώμη τῶν Σινωπέων ἔχουσα λιμένα."
- Δημόσια βρύση στο Τσατάλζεϊτίν, την αρχαία Κίνωλι.
- Στα κύματα του Πόντου - Απόψε θα νιώθω περισσότερο σαν Αργοναύτης. Τα κύματα του Εύξεινου θα με νανουρίζουν όλη τη νύχτα.
Ξυπνώ με το πρώτο φως. Χόρτασα ύπνο και ξεκούραση. Έναν πολύωρο ύπνο, σε απόλυτη ησυχία και σκοτάδι. Ξεκινώ αυτό το υπέροχο πρωινό με έναν περίπατο στο βουνό. Ο πρώτος ήλιος χαρίζει υπέροχες εικόνες.
Από το Κιούρε μέχρι την Ιωνόπολη (Inebolu), στέκουν ακόμα οι πυλώνες του τελεφερίκ του Κιούρε. Τους βλέπει κανείς αγναντεύοντας τα βουνά και βεβαίως στα σημεία όπου το τελεφερίκ διασταυρώνεται με το δρόμο Κασταμονής-Ιωνόπολης. Ο αγωγός του Κιούρε θεωρούνταν σημαντικό βιομηχανικό επίτευγμα για την εποχή του. Το τελεφερίκ κατέληγε στο λιμάνι της Ιωνόπολης, μεταφέροντας απευθείας το μετάλλευμα από το ορυχείο στα πλοία. Η απόσταση του Κιούρε από το λιμάνι της Ιωνόπολης στον χάρτη είναι 20 χιλιόμετρα, ενώ ασφαλώς το συνολικό μήκος του τελεφερίκ είναι μεγαλύτερο, καθώς ξεκινούσε από τα 1200 μέτρα ψηλά για να καταλήξει στη θάλασσα, με ελιγμούς και ανεβοκατεβάσματα μέσα στα ψηλά βουνά.
Μετά από μια τελική μεγάλη κατάβαση, μετά από πέντε μέρες στα εσωτερικά βουνά της Παφλαγονίας, σήμερα ξαναβρίσκομαι στις ακτές του Ευξείνου Πόντου. Η μεγάλη κατηφόρα καταλήγει στην Ιωνόπολη (Inebolu).
Στην Αμπάνα, μπαίνω σε ένα τουριστικό γραφείο για να ρωτήσω πού θα βρω ίντερνετ. Αμέσως ο νέος άντρας βγάζει το καλώδιο από τον υπολογιστή του και μού το προσφέρει!
Γύρω στους τοίχους του γραφείου, υπάρχουν κρεμασμένες παλιές ασπρόμαυρες φωτογραφίες. Είναι από την εποχή 1950-1960 και δείχνουν σκηνές από τη ζωή στην Αμπάνα της εποχής εκείνης. Δείχνουν ανθρώπους σε γιορτές, σε εργασίες και σε άλλες σκηνές της καθημερινής ζωής. Ο άντρας μου μιλά με ένα είδος δέους για τις εικόνες αυτές. Πρόκειται για παλιές φωτογραφίες, με την χαρακτηριστική εκείνη κίτρινη απόχρωση που δίνει μια νοσταλγική διάσταση σε αυτά τα πολύτιμα σημάδια του ανθρώπινου χρόνου.
Βρίσκομαι στα μέρη όπου υπήρχαν, κατά τον γεωγράφο Στράβωνα στα "Γεωγραφικά" του, πλείστες ελληνικές πόλεις. "[12c,10] Μετὰ δὴ τὸν Παρθένιον ποταμὸν ἔστιν Ἄμαστρις ὁμώνυμος τῆς συνῳκικυίας πόλις· ἵδρυται δ' ἐπὶ χερρονήσου λιμένας ἔχουσα τοῦ ἰσθμοῦ ἑκατέρωθεν· ἦν δ' ἡ Ἄμαστρις γυνὴ μὲν Διονυσίου τοῦ Ἡρακλείας τυράννου, θυγάτηρ δὲ Ὀξυάθρου τοῦ Δαρείου ἀδελφοῦ τοῦ κατὰ Ἀλέξανδρον. Ἐκείνη μὲν οὖν ἐκ τεττάρων κατοικιῶν συνῴκισε τὴν πόλιν, ἔκ τε Σησάμου καὶ Κυτώρου καὶ Κρώμνης ̔ὧν καὶ Ὅμηρος μέμνηται ἐν τῷ Παφλαγονικῷ διακόσμᾠ, τετάρτης δὲ τῆς Τίου· ἀλλ' αὕτη μὲν ταχὺ ἀπέστη τῆς κοινωνίας, αἱ δὲ ἄλλαι συνέμειναν, ὧν ἡ Σήσαμος ἀκρόπολις τῆς Ἀμάστρεως λέγεται. Τὸ δὲ Κύτωρον ἐμπόριον ἦν ποτε Σινωπέων, ὠνόμασται δ' ἀπὸ Κυτώρου τοῦ Φρίξου παιδός, ὡς Ἔφορός φησι. Πλείστη δὲ καὶ ἀρίστη πύξος φύεται κατὰ τὴν Ἀμαστριανήν, καὶ μάλιστα περὶ τὸ Κύτωρον. Ὁ δὲ Αἰγιαλὸς ἔστι μὲν ᾐὼν μακρὰ πλειόνων ἢ ἑκατὸν σταδίων, ἔχει δὲ καὶ κώμην ὁμώνυμον, ἧς μέμνηται ὁ ποιητὴς ὅταν φῇ Κρῶμνάν τ' Αἰγιαλόν τε καὶ ὑψηλοὺς Ἐρυθίνους. Γράφουσι δέ τινες Κρῶμναν Κωβίαλόν τε. Ἐρυθίνους δὲ λέγεσθαί φασι τοὺς νῦν Ἐρυθρίνους ἀπὸ τῆς χρόας· δύο δ' εἰσὶ σκόπελοι. Μετὰ δὲ Αἰγιαλὸν Κάραμβις, ἄκρα μεγάλη πρὸς τὰς ἄρκτους ἀνατεταμένη καὶ τὴν Σκυθικὴν χερρόνησον. Ἐμνήσθημεν δ' αὐτῆς πολλάκις καὶ τοῦ ἀντικειμένου αὐτῇ Κριοῦ μετώπου, διθάλαττον ποιοῦντος τὸν Εὔξεινον πόντον. Μετὰ δὲ Κάραμβιν Κίνωλις καὶ Ἀντικίνωλις καὶ Ἀβώνου τεῖχος πολίχνιον, καὶ Ἀρμένη ἐφ' ᾗ παροιμιάζονται Ὅστις ἔργον οὐδὲν εἶχεν Ἀρμένην ἐτείχισεν. Ἔστι δὲ κώμη τῶν Σινωπέων ἔχουσα λιμένα."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου