Χρόνος: 05:45, απόσταση: 88 χλμ., συνολική ανάβαση: 886μ., ελάχιστο υψόμ.: 1127μ., μέγιστο υψόμ.: 1315μ.
- Γαϊδουρίσια ζωή. Ο γέρος αναβάτης κρατά τα ηνία, ενώ ο νέος χτυπάει συνεχώς το γαϊδουράκι με τη μαγκούρα. Το κάρρο κινείται με ταχύτητα 20 χιλιομέτρων την ώρα. Και το ποδήλατο στην καρότσα.
- Έξω στο χωράφι, είναι πρωί και οι εργάτες ακόμη κοιμούνται στο 'ξενοδοχείον τα άστρα'. Σε αυτά τα μέρη το καλοκαίρι βρέχει σπανιότατα.
- Αγροτικός κόσμος. Όμορφα τοπία, ήσυχα χωριά, φιλόξενοι άνθρωποι.
- Στη λίμνη του Beysehir. Αλιευτικά και τουριστικά σκάφη περιμένουν στην αρχαία Καράλιδα, στη νότια όχθη της λίμνης. Η λίμνη έχει μέγεθος 650 τετρ. χλμ., έχει ανακηρυχθεί εθνικό πάρκο και έχει πλούσια οικοσυστήματα σημαντικά για τα πουλιά. Στα 1120μ. πάνω από τη θάλασσα, περιστοιχίζεται από βουνά και πεδιάδες.
Πόσο διαφορετική είναι η σημερινή ημέρα από τις προηγούμενες... Μετά από τόσον καιρό στην ανατολική έρημο, δεν μπορώ να πιστέψω σε τι μέρη βρίσκομαι! Ήσυχες γωνιές, πράσινο, χωράφια, πηγάδια, βρύσες, λίμνες, χωριουδάκια κάθε λίγο - επίγειοι παράδεισοι σε μέρη ιδανικά να ταξιδεύεις με ποδήλατο.
Το μεσημέρι περνώ από το Beysehir. Μια συμπαθητική πόλη, στην όχθη της ομώνυμης λίμνης, με μια καλή αγορά και ιδιαίτερα εξυπηρετικούς ανθρώπους. Σε κάποιο μαγαζί ζήτησα μια βίδα για να επιδιορθώσω ένα σακκίδιό μου και ο κύριος έκανε άνω-κάτω τη γειτονιά μέχρι να βρούμε τη βίδα που ήθελα - εκτός αυτού δεν ήθελε και χρήματα.
Το απόγευμα με βρίσκει να κυλώ προς τα βορειοδυτικά στις όχθες της μεγάλης λίμνης, υπό την απειλή βροχής. Τελικά δεν θα βρέξει και θα βρω νυκτερινό καταφύγιο σε μια παλιά αποθήκη, υπό στέγη για το φόβο της βροχής.
Ένας γείτονας θα έρθει να με γνωρίσει. Για πολλοστή φορά σε αυτή τη χώρα, κάποιος θα προσπαθήσει να μου πει ότι εάν ξέρω κάτι για κάποιο θησαυρό θα πρέπει να ζητήσω τη συνεργασία του και σε αντάλλαγμα... θα πάρουμε από τα μισά - "μία εγώ μία εσύ". Προφανώς, όταν οι Έλληνες εγκατέλειπαν όπως-όπως τις εστίες τους, αρκετοί θησαυροί κρύφτηκαν σε χαρακτηριστικά σημεία, με την ελπίδα να γυρίσουν μετά από χρόνια, με πιο κατάλληλες συνθήκες, για να τα πάρουν. Όλες οι παλιές εκκλησίες στην Τουρκία είναι κατασκαμμένες για αυτό το λόγο. Και επίσης με ρωτούν εάν στην Ελλάδα πουλιούνται μηχανήματα ανίχνευσης μετάλλων.
Πόσο διαφορετική είναι η σημερινή ημέρα από τις προηγούμενες... Μετά από τόσον καιρό στην ανατολική έρημο, δεν μπορώ να πιστέψω σε τι μέρη βρίσκομαι! Ήσυχες γωνιές, πράσινο, χωράφια, πηγάδια, βρύσες, λίμνες, χωριουδάκια κάθε λίγο - επίγειοι παράδεισοι σε μέρη ιδανικά να ταξιδεύεις με ποδήλατο.
Το μεσημέρι περνώ από το Beysehir. Μια συμπαθητική πόλη, στην όχθη της ομώνυμης λίμνης, με μια καλή αγορά και ιδιαίτερα εξυπηρετικούς ανθρώπους. Σε κάποιο μαγαζί ζήτησα μια βίδα για να επιδιορθώσω ένα σακκίδιό μου και ο κύριος έκανε άνω-κάτω τη γειτονιά μέχρι να βρούμε τη βίδα που ήθελα - εκτός αυτού δεν ήθελε και χρήματα.
Το απόγευμα με βρίσκει να κυλώ προς τα βορειοδυτικά στις όχθες της μεγάλης λίμνης, υπό την απειλή βροχής. Τελικά δεν θα βρέξει και θα βρω νυκτερινό καταφύγιο σε μια παλιά αποθήκη, υπό στέγη για το φόβο της βροχής.
Ένας γείτονας θα έρθει να με γνωρίσει. Για πολλοστή φορά σε αυτή τη χώρα, κάποιος θα προσπαθήσει να μου πει ότι εάν ξέρω κάτι για κάποιο θησαυρό θα πρέπει να ζητήσω τη συνεργασία του και σε αντάλλαγμα... θα πάρουμε από τα μισά - "μία εγώ μία εσύ". Προφανώς, όταν οι Έλληνες εγκατέλειπαν όπως-όπως τις εστίες τους, αρκετοί θησαυροί κρύφτηκαν σε χαρακτηριστικά σημεία, με την ελπίδα να γυρίσουν μετά από χρόνια, με πιο κατάλληλες συνθήκες, για να τα πάρουν. Όλες οι παλιές εκκλησίες στην Τουρκία είναι κατασκαμμένες για αυτό το λόγο. Και επίσης με ρωτούν εάν στην Ελλάδα πουλιούνται μηχανήματα ανίχνευσης μετάλλων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου