Afterblog

Η συμπεριφορά των ΜΜΕ (ευκαιρίας δοθείσης) ή περί δημοσιότητος ολίγα τινα

ΜΜΕ: ένα γνωστό αρκτικόλεξο, που σημαίνει "μέσα μαζικής ενημέρωσης". Μερικές μέρες μετά την άφιξή μου στις 25 Αυγούστου 2009, μετά το τέλος του ταξιδιού, έφτασε στα αυτιά κάποιων φίλων δημοσιογράφων η επιστροφή μου. Στην αθηναϊκή εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, την Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2009, εμφανίζεται ένα ολοσέλιδο. Το πρωί εκείνης της μέρας, της Τρίτης 1 Σεπτεμβρίου 2009, μού συνέβη κάτι καταπληκτικό. Δεν είχε πάει η ώρα 09:00 και με είχαν βρει όλοι οι γνωστοί δημοσιογράφοι-παρουσιαστές των δελτίων ειδήσεων των τηλεοπτικών καναλιών. Τα πρώτα τηλέφωνα άρχισαν από τις 07:30 το πρωί! Λέγοντας "όλοι" κυριολεκτώ: όλοι τους. Όλοι τους μού ζητούσαν ζωντανό ρεπορτάζ, στο οποίο ήθελαν να παραβρεθώ με το ποδήλατό μου και μάλιστα προσπαθούσαν να πάρουν την "πρωτιά" του τηλεοπτικού ρεπορτάζ. Όλοι τους. Όλα τα γνωστά ονόματα των παρουσιαστών που βλέπουμε κάθε μέρα στα δελτία ειδήσεων και στις πρωινές "ενημερωτικές εκπομπές".

Πόσοι τελικά έκαναν το ρεπορτάζ; Κανείς. Ναι, κανείς. Ούτε ένας τους. Αυτό εμένα μού λέει κάτι: ότι, ναι μεν οι δημοσιογράφοι αναζητούν θέματα που τα κρίνουν αξιόλογα να αναδειχτούν, ωστόσο άλλο το τι θέλουν οι δημοσιογράφοι και άλλο το τι θέλουν οι εργοδότες τους - δηλαδή τα κανάλια. Κάποιοι άγνωστοι κύριοι στα παρασκήνια αποφασίζουν τι θα "βγει" και τι όχι. Εάν επρόκειτο για κανένα νέο του τύπου "σε ποιο δάχτυλο πόνεσε η παρανυχίδα της τάδε σταρ", θα το δείχνανε τα κανάλια στις "ειδήσεις" για να το μάθουν όλοι. Αλλά έτσι φαίνεται ότι δουλεύουν τα μέσα μαζικής αποβλάκωσης, συγνώμη τα μέσα μαζικής "ενημέρωσης" ήθελα να πω (μπέρδεψα τα ΜΜΕ με τα ΜΜΑ).

Το γεγονός βεβαίως μού προκάλεσε άφθονο γέλιο και θυμηδία. Ποσώς με ενόχλησε, απλώς το αναφέρω, αγαπητέ αναγνώστη, γιατί θεωρώ ότι επιβεβαιώνει την γενικότερη στάση των ΜΜΕ (δηλ. των "μικρομεσαίων επιχειρήσεων")...