Χρόνος: 07:12, απόσταση: 89 χλμ., συνολική ανάβαση: 1896μ., ελάχιστο υψόμ.: 230μ., μέγιστο υψόμ.: 821μ.
- Απίστευτα βουνά. Ο νομός του Άρτβιν έχει τα πιο ορεινά μέρη που έχω δει ποτέ στη ζωή μου. Τα βουνά αυτά κάνουν τα ελληνικά βουνά να φαίνονται βουναλάκια.
- Ο ζωοδότης ποταμός. Ο Τσόρουχ (Άκαμψις) ελίσσεται μέσα από βαθιές χαράδρες στο δρόμο του προς τη Μαύρη Θάλασσα.
Σήμερα μού έμελλε να ζήσω το εξής απίστευτο: την αλλαγή του τοπίου από τις βόρειες υπώρειες των ποντιακών βουνών στα βουνά που βρίσκονται προς την ενδοχώρα. Η αλλαγή είναι άκρως εντυπωσιακή. Χθες το μεσημέρι, βρισκόμουν στην υποτροπική ζώνη της Μαύρης Θάλασσας. Σήμερα το μεσημέρι, μέσα σε 24 ώρες, βρίσκομαι σε ένα τοπίο πραγματικά μεσογειακό.
Χθες προσπαθούσα να κρατηθώ ζεστός φορώντας τρία στρώματα ρουχισμού, σήμερα είμαι με το κοντομάνικο. Χθες πάλευα με τις βροχές, σήμερα έχω έναν καταγάλανο ουρανό. Χθες έβλεπα γύρω μου καταπράσινα δάση, σήμερα ένα ξερό τοπίο, με κτήματα με ελιές, μουριές, βερυκοκιές, σταφύλια και άλλες μεσογειακές καλλιέργειες. Χθες άκουγα τη βροχή να πέφτει, σήμερα ακούω τζιτζίκια! Είναι απίστευτο! Νιώθω σα να βρίσκομαι στην πατρίδα!
Συναντώ το Zeytinlik, ένα χωριουδάκι που πράγματι είναι αυτό ακριβώς που λέει το όνομά του: ελαιοχώρι. Ένα χωριό με αυτό το όνομα θα μπορούσε να βρίσκεται στην Ελλάδα. Ασφαλώς στην Ελλάδα υπάρχουν πολλά "Ελαιοχώρια".
- Καλλιέργειες ελιάς. Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι από το υποτροπικό κλίμα της Μαύρης Θάλασσας βρέθηκα στην ενδοχώρα σε κλίμα μεσογειακό, σε ένα μόλις 24ωρο!
Τις επόμενες μέρες, πρόκειται να ακολουθώ έναν δρόμο που πορεύεται στον βυθό κάποιου φαραγγιού, δίπλα σε κάποιο ποτάμι. Οι τρεις μέρες από το Άρτβιν μέχρι το Τόρτουμ, θα είναι οι "ημέρες των μεγάλων φαραγγιών". Οι πλαγιές είναι πολύ απότομες, τόσο που σαφώς υπάρχει ο κίνδυνος πτώσης βράχων. Πρέπει να προσέχω το οδόστρωμα για πέτρες, αλλά να έχω στραμμένη την προσοχή μου και προς τα πάνω. Παρατήρησα ότι υπάρχει ειδικό υπηρεσιακό αυτοκίνητο που περνά κάθε μέρα για αυτό το σκοπό, δηλ. για να απομακρύνει πεσμένες πέτρες.
- Οι κοινωνίες του ποταμού. Κάθε σχετικά επίπεδη γη θεωρείται πολύτιμη και καλλιεργείται. Κτήματα και σπίτια στην απέναντι όχθη του ποταμού επικοινωνούν με τον υπόλοιπο κόσμο αποκλειστικά και μόνο με ένα συρματόσχοινο πάνω από τα ορμητικά νερά.
- Η ημέρα των φαραγγιών. Όλη τη μέρα ο δρόμος ακολουθεί πιστά το ποτάμι. Δεν διστάζει να χωθεί και κάτω από τις επικίνδυνες ορθοπλαγιές.
- Ψάρεμα στα θολά. Ναι, ακόμα και στον ορμητικό Τσόρουχ οι άνθρωποι βρήκαν τρόπο να πιάνουν ψάρια.
- Εκεί που σταμάτησε ο χρόνος. Μισοξεχασμένα χωριά, σε τόπους απόμακρους και με ελάχιστους ανθρώπους.
- Το τσάι του ιμάμη. Όλα αρχίζουν με μια καλημέρα και ένα ποτήρι τσάι.
- Τα παιδιά παίζουν με το ποδήλατο του απρόσμενου επισκέπτη.
- Κοινωνίες απλότητας. Άλλοι τρώνε και πίνουν, άλλοι μιλούν, άλλοι κάνουν το ράμαζαν. Κανείς δεν ενοχλείται από κανέναν.
Όλη τη μέρα χάνομαι στα φαράγγια. Σταματώ σε μια διασταύρωση. Εκεί περιμένουν ένα οποιοδήποτε μεταφορικό μέσο, μια ομάδα τριών νέων από την Τσεχία. Κατέβηκαν σήμερα από τα βουνά του Κατσγκάρ και το Άιντερ. Μού λένε ότι πρόκειται για καταπληκτικά μέρη. Μιλούν με τέτοιον ενθουσιασμό, που ρωτώ πληροφορίες για το δρόμο, κάνοντας μια σκέψη αλλαγής πορείας. Μού λένε με έμφαση ότι με ποδήλατο θα είναι πάρα πολύ δύσκολο, και λόγω καιρού, καθώς συνάντησαν δύσκολο καιρό.
Το προαύλιο ενός τζαμιού θα με φιλοξενήσει απόψε. Ζήτησα άδεια και μου το επέτρεψαν, λέγοντάς μου ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Το πρωί θα συνεχίσω δυτικά.
Σήμερα μού έμελλε να ζήσω το εξής απίστευτο: την αλλαγή του τοπίου από τις βόρειες υπώρειες των ποντιακών βουνών στα βουνά που βρίσκονται προς την ενδοχώρα. Η αλλαγή είναι άκρως εντυπωσιακή. Χθες το μεσημέρι, βρισκόμουν στην υποτροπική ζώνη της Μαύρης Θάλασσας. Σήμερα το μεσημέρι, μέσα σε 24 ώρες, βρίσκομαι σε ένα τοπίο πραγματικά μεσογειακό.
Χθες προσπαθούσα να κρατηθώ ζεστός φορώντας τρία στρώματα ρουχισμού, σήμερα είμαι με το κοντομάνικο. Χθες πάλευα με τις βροχές, σήμερα έχω έναν καταγάλανο ουρανό. Χθες έβλεπα γύρω μου καταπράσινα δάση, σήμερα ένα ξερό τοπίο, με κτήματα με ελιές, μουριές, βερυκοκιές, σταφύλια και άλλες μεσογειακές καλλιέργειες. Χθες άκουγα τη βροχή να πέφτει, σήμερα ακούω τζιτζίκια! Είναι απίστευτο! Νιώθω σα να βρίσκομαι στην πατρίδα!
Συναντώ το Zeytinlik, ένα χωριουδάκι που πράγματι είναι αυτό ακριβώς που λέει το όνομά του: ελαιοχώρι. Ένα χωριό με αυτό το όνομα θα μπορούσε να βρίσκεται στην Ελλάδα. Ασφαλώς στην Ελλάδα υπάρχουν πολλά "Ελαιοχώρια".
Τις επόμενες μέρες, πρόκειται να ακολουθώ έναν δρόμο που πορεύεται στον βυθό κάποιου φαραγγιού, δίπλα σε κάποιο ποτάμι. Οι τρεις μέρες από το Άρτβιν μέχρι το Τόρτουμ, θα είναι οι "ημέρες των μεγάλων φαραγγιών". Οι πλαγιές είναι πολύ απότομες, τόσο που σαφώς υπάρχει ο κίνδυνος πτώσης βράχων. Πρέπει να προσέχω το οδόστρωμα για πέτρες, αλλά να έχω στραμμένη την προσοχή μου και προς τα πάνω. Παρατήρησα ότι υπάρχει ειδικό υπηρεσιακό αυτοκίνητο που περνά κάθε μέρα για αυτό το σκοπό, δηλ. για να απομακρύνει πεσμένες πέτρες.
Όλη τη μέρα χάνομαι στα φαράγγια. Σταματώ σε μια διασταύρωση. Εκεί περιμένουν ένα οποιοδήποτε μεταφορικό μέσο, μια ομάδα τριών νέων από την Τσεχία. Κατέβηκαν σήμερα από τα βουνά του Κατσγκάρ και το Άιντερ. Μού λένε ότι πρόκειται για καταπληκτικά μέρη. Μιλούν με τέτοιον ενθουσιασμό, που ρωτώ πληροφορίες για το δρόμο, κάνοντας μια σκέψη αλλαγής πορείας. Μού λένε με έμφαση ότι με ποδήλατο θα είναι πάρα πολύ δύσκολο, και λόγω καιρού, καθώς συνάντησαν δύσκολο καιρό.
Το προαύλιο ενός τζαμιού θα με φιλοξενήσει απόψε. Ζήτησα άδεια και μου το επέτρεψαν, λέγοντάς μου ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Το πρωί θα συνεχίσω δυτικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου