Χρόνος: 06:54, απόσταση: 89 χλμ., συνολική ανάβαση: 1360μ., ελάχιστο υψόμ.: 1320μ., μέγιστο υψόμ.: 2163μ.
Πριν καλά-καλά ξημερώσει με ξυπνούν τα πουλιά. Ο ύπνος ήταν ανενόχλητος. Υπάρχει μια καταλυτική ησυχία. Ο καιρός ιδανικός. Βρίσκομαι σε υψόμετρο 1670 μέτρων, και έχω μπροστά μου την ανάβαση του Κιζίλνταγ. Αφού απολαύσω ένα καλό πρωινό σε κάποια βρύση, αρχίζω την ανάβαση μέσα στη δροσιά του πρωινού.
Όσο ανεβαίνω, η δροσιά γίνεται κρύο. Η ανηφόρα έχει αρκετή κλίση. Φτάνω σε ένα χωριουδάκι, το λένε Γκεμετζίκ. Καταφεύγω σε ένα υπόστεγο, καθώς ένα σύννεφο μου έφερε μερικές ψιχάλες. Νομίζω ότι δεν θα κρατήσει πολύ, το σύννεφο σύντομα θα περάσει. Ο καιρός σε τέτοια υψόμετρα είναι ευμετάβλητος. Εμφανίζεται ένας κύριος, ο οποίος είναι από την Ινσταμπούλ, όπου εργάζεται ως δάσκαλος και ήρθε για διακοπές με τη μοτοσυκλέτα του. Μού λέει, ότι τα νερά σε αυτό το βουνό έχουν την φήμη των καλύτερων νερών στην Τουρκία. Από τον ανώροφο του σπιτιού ακούνε τις ομιλίες, βγαίνουν στο παράθυρο και μας φωνάζουν για τσάι.
Σε κανένα μισάωρο, συνεχίζω την ανάβαση. Θα έπρεπε να περάσω τα ψηλά βουνά πριν το μεσημέρι, γιατί το απόγευμα ο καιρός έχει περισσότερες πιθανότητες να αγριέψει. Η κλίση του δρόμου είναι αρκετά μεγάλη. Κάθε λίγο κατεβαίνω από τη σέλλα και περπατώ, για να μη μαζεύω κούραση από το πρωί. Από απέναντι βλέπω να κατεβαίνουν δύο ποδηλάτες! Ξεκίνησαν από την Ισπανία και θα καταλήξουν κάπου στην Κεντρική Ασία μετά από ένα γαμήλιο ταξίδι έξη μηνών.
- Συναδελφικές συναντήσεις. Κάτω από το πέρασμα του Κιζίλνταγ, συνάντηση με ένα ζευγάρι Ισπανών που κατευθύνονται προς την κεντρική Ασία.
- Στον κόσμο του βουνού. Ανεβαίνοντας στο Κιζίλνταγ, ένα βουνό φημισμένο για τα εξαιρετικά του νερά. Στην ανατολική πλευρά του βουνού πηγάζει ο Ευφράτης και στη δυτική ο ιστορικός Άλυς, ο μακρύτερος ποταμός της Μικράς Ασίας.
Πριν το διάσελο, υπάρχει μια πηγή με πολύ κρύο νερό. Έχει ένα βουνίσιο κρύο, που σε κάνει να ανατριχιάζεις, ιδίως όταν ο ήλιος κρύβεται από κανένα περαστικό σύννεφο. Οι ορεινοί όγκοι καλύπτονται από ένα χνούδι με καταπράσινο χορτάρι και χρωματιστά αγριολούλουδα.
- Το διάσελο στην κορυφή του δρόμου, σε υψόμετρο 2190μ., αποτελεί και το σύνορο μεταξύ των νομών του Έρζιντζαν και της Σεβάστειας.
- Στη λίμνη του Imranli.
Όπως συνέβη και χθες, και η σημερινή ημέρα θα είναι εξόχως μοναχική και ερημική. Φωτεινά τοπία κάτω από γαλάζιους ουρανούς και απέραντα χρωματιστά λιβάδια αποτελούν το μόνιμο φόντο της διαδρομής μου.
Όπως και χθες, συνάντησα ένα και μόνο κατοικημένο μέρος. Ο μοναδικός οικισμός στη σημερινή μου διαδρομή είναι το Imranli, ένα χωριό που πρόβαλε μπροστά μου ξαφνικά κατά τις δύο το μεσημέρι. Μπήκα στην αγορά για τρόφιμα. Ένα τσούρμο μαζεύεται αμέσως γύρω από το ποδήλατο. Κάποιοι από αυτούς είναι παιδιά, που κουβαλούν στη μασχάλη ένα σταντ γυαλίσματος παπουτσιών. Ενστικτωδώς θα έλεγε κανείς, η πρώτη ματιά που ρίχνουν πάνω μου πέφτει στα παπούτσια μου. Θεέ μου, τι οδυνηρή σκηνή: απίστευτες σκέψεις για απίστευτες καταστάσεις έρχονται στο νου.
Φυσικά το μέρος είναι πολύτιμο για μένα, για την εξεύρεση τροφίμων. Πρόκειται για μία ήρεμη επαρχιακή πόλη, με ζεστό χαρακτήρα, με ωραία μαγαζάκια με τρόφιμα. Από την πλατεία ακούγεται κάποιο νταβατούρι. Μια ομάδα ανδρών χορεύουν, υπό τους ήχους του ζουρνά και του νταουλιού, σε έναν κυκλικό χορό πιασμένοι στη σειρά γύρω γύρω. Βγαίνω μπροστά για μια φωτογραφία, αλλά η μηχανή με προδίδει. Οι μπαταρίες βρήκαν μια πραγματικά κακή στιγμή να αδειάσουν. Ορκίζομαι ότι χθες ήταν η τελευταία φορά που αγόρασα μπαταρίες σε ανοικτή συσκευασία (και ο νοών νοείτω...).
Κατά τις εξήμισυ το απόγευμα περνώ από την περιοχή του Απές και του Κιζίκ, έναν χώρο που έχει κάποια θέση στην ποντιακή ιστορία. Και σήμερα υπάρχει αρκετή κούραση. Αφήνω στα δεξιά μου τη Ζάρα και βρίσκω σημείο κατάλληλο για διανυκτέρευση στο πίσω μέρος ενός παροπλισμένου βενζινάδικου. Δυο παιδιά βόσκουν μερικές αγελάδες και μόλις με αντιλαμβάνονται έρχονται να παίξουν μαζί μου.
Στα γειτονικά δέντρα υπάρχουν ψαρόνια. Μπορώ να υποθέσω ότι αυτά τα ίδια πουλιά τον Ιανουάριο θα σκίζουν τους ουρανούς της Θεσσαλίας. Όταν ήμουν μικρός, σύννεφα από αυτά έπεφταν στα ελαιοκτήματα. Βλέπαμε τα κοπάδια τους να σφυρίζουν στους ουρανούς καθώς τα κυνηγούσανε τα σαΐνια, αλλά σήμερα έχουν πλέον λιγοστέψει.
Έρχεται ένα αυτοκίνητο με δύο γυναίκες. Ζητώ την άδεια να μείνω στο χώρο και αμέσως θα μού το επιτρέψουν. Σε λίγο θα κεράσουν τον ξένο μία πιατέλα με φρεσκοκομμένο καρπούζι.
Πριν καλά-καλά ξημερώσει με ξυπνούν τα πουλιά. Ο ύπνος ήταν ανενόχλητος. Υπάρχει μια καταλυτική ησυχία. Ο καιρός ιδανικός. Βρίσκομαι σε υψόμετρο 1670 μέτρων, και έχω μπροστά μου την ανάβαση του Κιζίλνταγ. Αφού απολαύσω ένα καλό πρωινό σε κάποια βρύση, αρχίζω την ανάβαση μέσα στη δροσιά του πρωινού.
Όσο ανεβαίνω, η δροσιά γίνεται κρύο. Η ανηφόρα έχει αρκετή κλίση. Φτάνω σε ένα χωριουδάκι, το λένε Γκεμετζίκ. Καταφεύγω σε ένα υπόστεγο, καθώς ένα σύννεφο μου έφερε μερικές ψιχάλες. Νομίζω ότι δεν θα κρατήσει πολύ, το σύννεφο σύντομα θα περάσει. Ο καιρός σε τέτοια υψόμετρα είναι ευμετάβλητος. Εμφανίζεται ένας κύριος, ο οποίος είναι από την Ινσταμπούλ, όπου εργάζεται ως δάσκαλος και ήρθε για διακοπές με τη μοτοσυκλέτα του. Μού λέει, ότι τα νερά σε αυτό το βουνό έχουν την φήμη των καλύτερων νερών στην Τουρκία. Από τον ανώροφο του σπιτιού ακούνε τις ομιλίες, βγαίνουν στο παράθυρο και μας φωνάζουν για τσάι.
Σε κανένα μισάωρο, συνεχίζω την ανάβαση. Θα έπρεπε να περάσω τα ψηλά βουνά πριν το μεσημέρι, γιατί το απόγευμα ο καιρός έχει περισσότερες πιθανότητες να αγριέψει. Η κλίση του δρόμου είναι αρκετά μεγάλη. Κάθε λίγο κατεβαίνω από τη σέλλα και περπατώ, για να μη μαζεύω κούραση από το πρωί. Από απέναντι βλέπω να κατεβαίνουν δύο ποδηλάτες! Ξεκίνησαν από την Ισπανία και θα καταλήξουν κάπου στην Κεντρική Ασία μετά από ένα γαμήλιο ταξίδι έξη μηνών.
Πριν το διάσελο, υπάρχει μια πηγή με πολύ κρύο νερό. Έχει ένα βουνίσιο κρύο, που σε κάνει να ανατριχιάζεις, ιδίως όταν ο ήλιος κρύβεται από κανένα περαστικό σύννεφο. Οι ορεινοί όγκοι καλύπτονται από ένα χνούδι με καταπράσινο χορτάρι και χρωματιστά αγριολούλουδα.
Όπως συνέβη και χθες, και η σημερινή ημέρα θα είναι εξόχως μοναχική και ερημική. Φωτεινά τοπία κάτω από γαλάζιους ουρανούς και απέραντα χρωματιστά λιβάδια αποτελούν το μόνιμο φόντο της διαδρομής μου.
Όπως και χθες, συνάντησα ένα και μόνο κατοικημένο μέρος. Ο μοναδικός οικισμός στη σημερινή μου διαδρομή είναι το Imranli, ένα χωριό που πρόβαλε μπροστά μου ξαφνικά κατά τις δύο το μεσημέρι. Μπήκα στην αγορά για τρόφιμα. Ένα τσούρμο μαζεύεται αμέσως γύρω από το ποδήλατο. Κάποιοι από αυτούς είναι παιδιά, που κουβαλούν στη μασχάλη ένα σταντ γυαλίσματος παπουτσιών. Ενστικτωδώς θα έλεγε κανείς, η πρώτη ματιά που ρίχνουν πάνω μου πέφτει στα παπούτσια μου. Θεέ μου, τι οδυνηρή σκηνή: απίστευτες σκέψεις για απίστευτες καταστάσεις έρχονται στο νου.
Φυσικά το μέρος είναι πολύτιμο για μένα, για την εξεύρεση τροφίμων. Πρόκειται για μία ήρεμη επαρχιακή πόλη, με ζεστό χαρακτήρα, με ωραία μαγαζάκια με τρόφιμα. Από την πλατεία ακούγεται κάποιο νταβατούρι. Μια ομάδα ανδρών χορεύουν, υπό τους ήχους του ζουρνά και του νταουλιού, σε έναν κυκλικό χορό πιασμένοι στη σειρά γύρω γύρω. Βγαίνω μπροστά για μια φωτογραφία, αλλά η μηχανή με προδίδει. Οι μπαταρίες βρήκαν μια πραγματικά κακή στιγμή να αδειάσουν. Ορκίζομαι ότι χθες ήταν η τελευταία φορά που αγόρασα μπαταρίες σε ανοικτή συσκευασία (και ο νοών νοείτω...).
Κατά τις εξήμισυ το απόγευμα περνώ από την περιοχή του Απές και του Κιζίκ, έναν χώρο που έχει κάποια θέση στην ποντιακή ιστορία. Και σήμερα υπάρχει αρκετή κούραση. Αφήνω στα δεξιά μου τη Ζάρα και βρίσκω σημείο κατάλληλο για διανυκτέρευση στο πίσω μέρος ενός παροπλισμένου βενζινάδικου. Δυο παιδιά βόσκουν μερικές αγελάδες και μόλις με αντιλαμβάνονται έρχονται να παίξουν μαζί μου.
Στα γειτονικά δέντρα υπάρχουν ψαρόνια. Μπορώ να υποθέσω ότι αυτά τα ίδια πουλιά τον Ιανουάριο θα σκίζουν τους ουρανούς της Θεσσαλίας. Όταν ήμουν μικρός, σύννεφα από αυτά έπεφταν στα ελαιοκτήματα. Βλέπαμε τα κοπάδια τους να σφυρίζουν στους ουρανούς καθώς τα κυνηγούσανε τα σαΐνια, αλλά σήμερα έχουν πλέον λιγοστέψει.
Έρχεται ένα αυτοκίνητο με δύο γυναίκες. Ζητώ την άδεια να μείνω στο χώρο και αμέσως θα μού το επιτρέψουν. Σε λίγο θα κεράσουν τον ξένο μία πιατέλα με φρεσκοκομμένο καρπούζι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου