Τρίτη 4 Αυγούστου 2009. Στις καππαδοκικές πολιτείες των βράχων.

Χρόνος: 05:41, απόσταση: 69 χλμ., συνολική ανάβαση: 881μ., ελάχιστο υψόμ.: 931μ., μέγιστο υψόμ.: 1314μ.


Έχοντας κοιμηθεί νωρίς, χορτασμένος ύπνο, βρίσκομαι στο δρόμο όταν ο ήλιος ανατέλλει. Ο καιρός είναι ζεστός πλέον. Μέσα στην πρωινή αχλύ, αφήνω πίσω μου τον χιονοσκεπή Αργαίο, και σε μια διασταύρωση στρέφομαι σε έναν καινούργιο δρόμο προς το Avanos, την αρχαία Βένεσα η Βενέσσα. Αργότερα θα αποδειχθεί ότι αυτή δεν ήταν η διαδρομή που είχα σχεδιάσει, καθώς η πινακίδα δεν είχε σήμανση για το δρόμο προς το Προκόπι (Urgup) από το οποίο και ήθελα να περάσω.

Πορεύομαι μέσα σε αλλεπάλληλα ήπια βουνά και λόφους, σε εκπληκτικά άνυδρα τοπία. Το πράσινο είναι πραγματικά δυσεύρετο. Πράσινο υπάρχει μόνο σε μερικά σποραδικά κτήματα με ξερικά κλήματα, άντε και καμιά βερυκοκιά. Εδώ μιλάμε πλέον για πραγματική έρημο.

- Ξερό τοπίο. Κι όμως, ακόμα και σε αυτή την ξεραΐλα ένα τρακτέρ οργώνει τη γυμνή γη!

- Στην καρδιά της Καππαδοκίας. Στο σκληρό καππαδοκικό τοπίο ξερικά αμπέλια μόνο μπορούν να επιβιώσουν.



- Μέσα στην κοιλάδα της Ζέλβης καλλιεργούνται αμπέλια και βερύκοκα.








- Στην είσοδο στα Κόρεμα, στο ανοιχτό μουσείο με τις καππαδοκικές πολιτείες των βράχων.























- Ο κεντρικός τρούλλος στο εσωτερικό της Εκκλησίας των Σανδάλων.


- Το τρωγλοδυτικό ένστικτο. Μέσα στο σημερινό Goreme οι παλιές σπηλιές κατοικούνται ακόμα, όπως προδίδουν οι τηλεοπτικές κεραίες.










Μια ακόμη μέρα τελειώνει. Μια υπέροχη μέρα στην Καππαδοκία αξίζει και μια υπέροχη δύση, σε έναν πεντακάθαρο ουρανό.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου