Τρίτη 30 Ιουνίου 2009. Από τα μέρη της Ηράκλειας της Ποντικής μέχρι το Zonguldak.

Χρόνος: 07:30, απόσταση: 94 χλμ., συνολική ανάβαση: 1805μ., ελάχιστο υψόμ.: 2μ., μέγιστο υψόμ.: 508μ.

Η καινούργια μέρα πρόκειται να μού φέρει καινούργια καταπράσινα τοπία, πάνω από το μπλε του Πόντου. Ο συνδυασμός των βαθυπράσινων δασών και του καθαρού μπλε της απέραντης θάλασσας είναι συγκλονιστικός.

Το ποδήλατό μου εξακολουθεί και κυλά σε ήσυχους δρόμους. Και συνεχώς πάνω-κάτω. Κάθε λίγο κάποιος θα με καλέσει για τσάι και κουβέντα. Σε μια καλύβα όπου σταματώ για ξεκούραση, εμφανίζεται ένας άντρας που με καλεί σε ένα μεγάλο σπίτι για ένα πρόγευμα με γιούφκα - κάτι πλατιές πίτες στις οποίες προσθέτουν από κρεατικά μέχρι λαχανικά. Στην αυλή του σπιτιού υπάρχουν επίσης πολλά μούρα και άλλα φρούτα. Οι μουριές καλλιεργούνταν παλιά συστηματικά στην περιοχή της Βιθυνίας για την παραγωγή μεταξιού.

Μπαίνοντας στο σύγχρονο Ερεγλί, με υποδέχεται η μυρωδιά του καμμένου σίδερου. Στην δυτική είσοδο της πόλης υπάρχει η μεγαλύτερη χαλυβουργία της Τουρκίας. Το εργοστάσιο της εταιρείας Erdemir είναι τεράστιο, αποτελώντας την κυριότερη πλουτοπαραγωγική πηγή για την τοπική οικονομία. Επίσης τεράστιο είναι και το ναυπηγείο στο θαλάσσιο μέτωπο. Το μεγάλο φυσικό λιμάνι της Ηράκλειας της Ποντικής είχε μεγάλη σημασία για τη ναυσιπλοΐα από την αρχαιότητα, καθότι ήταν από τα ελάχιστα σημεία του δυτικού Πόντου που ήταν κατάλληλα για ελλιμενισμό. Η πόλη ιδρύθηκε από Μεγαρείς αποίκους, που υπέταξαν τον ντόπιο λαό των Μαρυανδυνών και εδραιώθηκαν στην ευρύτερη περιοχή, δίνοντας στην πόλη το όνομα του μυθικού Ηρακλή. Κάπου στην περιοχή υπάρχει και η θρυλούμενη σπηλιά του Ηρακλή, που φυλάσσονταν από τον τρικέφαλο Κέρβερο, τον οποίο ο ήρωας υπέταξε στον τελευταίο άθλο του.

- Στην Ηράκλεια την Ποντική - Το Eregli είναι μια πόλη με ναυτική παράδοση.

- Στα δάση του Ζόνγκουλντακ - Το 52% του νομού του Ζ. καλύπτεται από δάση και ο δασικός πλούτος (ξύλο, κυνήγι κλπ.) αποτελεί βασική συνιστώσα μαζί με τα ορυχεία λιγνίτη και βωξίτη. Το Zonguldak είναι η αρχαία Σανδαράκη. Από την περιοχή εξάγονταν το γνωστό ορυκτό σανδαράχη.

Και η σημερινή μέρα φυσικά περιλαμβάνει μια διαδρομή σε αλλεπάλληλα βουνά. Ανεβαίνω απίστευτες ανηφόρες. Όπως εκτιμώ, τις μέρες αυτές πρέπει κάθε μέρα να ανεβαίνω συνολικά μια υψομετρική διαφορά που ίσως ξεπερνά στα δύο χιλιόμετρα. Από το πρωί μέχρι το βράδυ δεν κάνω τίποτε άλλο: ή θα παλεύω σε κάποια ανηφόρα να ανεβάσω το συνολικό βάρος μου των 130 περίπου κιλών ή θα παλεύω σε κάποια κατηφόρα με τα φρένα προσπαθώντας να αποφύγω τις άπειρες λακούβες και τα κράβαρα χοροπηδώντας με μια ταχύτητα μικρότερη από 15 χλμ./ώρα.

Λόγω της δύσκολης διαδρομής, κάθε φορά που αισθάνομαι κούραση σταματώ σε κάποια ήσυχη γωνιά, σε κάποιο ίσκιο, και με ιδιαίτερη άνεση ρίχνω έναν υπνάκο... κατά κανόνα μετά από φαγητό. Είναι μεγάλο ευτύχημα, που βρίσκω παντού νερό και τροφή. Καθαρά νερά υπάρχουν άφθονα, ενώ παντού βρίσκω μίνι-μάρκετ με τρόφιμα ή μεγαλύτερα μαγαζιά περνώντας μέσα από τους μεγαλύτερους οικισμούς.

Κατά το μεσημέρι, βγαίνοντας από ένα μαγαζάκι όπου μπήκα για να βρω ντομάτες και γιαούρτι, βλέπω τρία τσιγγανόπουλα να πλησιάζουν έξω το ποδήλατό μου. Ωχ, πρέπει να προσέξω. Πληρώνω και βγαίνω αμέσως. Είναι δύο αγόρια και ένα κορίτσι, περίπου 13-15 χρονών. Το κορίτσι πρώτο προσπαθεί να με πλησιάσει. Η μέθοδος της απόσπασης της προσοχής είναι βεβαίως η κλασική στους πορτοφολάδες και κλέφτες των δρόμων και είναι εκπαιδευμένα από μικρά σε καταπληκτικά κόλπα. Μπορεί να κάνει κάτι που δεν περιμένεις, να πέσει επάνω σου, συνήθως με σεξουαλικό υπονοούμενο, γι΄ αυτό και το κορίτσι ήρθε πρώτο επάνω μου. Δηλαδή γαρύφαλλο στ΄ αφτί και πονηριά στο μάτι όσο δεν πάει άλλο. Εκτελώ κατάλληλες κινήσεις ώστε ανά πάσα στιγμή να έχω στο άμεσο οπτικό μου πεδίο και το ποδήλατό μου και αυτούς τους τρεις. Τα παμπόνηρα αντιλαμβάνονται την πρόθεσή μου και σταματούν τις κυκλικές κινήσεις γύρω γύρω και βλέποντας έναν υποψιασμένο και γυμνασμένο άντρα καταλαβαίνουν ότι δεν θα είναι εύκολο. Είναι ομιλητικότατα, φυσικά ζητιανεύουν ασύστολα ζητώντας επίμονα "παρά", αλλά μην ξέροντας ξένη γλώσσα τούς είναι δύσκολο να πιάσουν κουβέντα για να μού αποσπάσουν την προσοχή. Κρεμώ πρόχειρα τα ψώνια στο τιμόνι και τώρα απαιτείται προσοχή στην αναχώρηση. Βλέπουν ότι πρέπει να ανεβώ στο ποδήλατο για να φύγω και προσπαθούν να έρθουν όσο πιο κοντά μπορούν. Τη στιγμή της πρώτης πεταλιάς κοιτώ βεβαίως προς τα πίσω και βλέπω δύο χέρια να κάνουν μια "αέρινη κίνηση" πάνω από το τρέιλερ - πρόσεξαν ότι κοίταξα και τα χέρια έπεσαν στο κενό...

Το απόγευμα, μέχρι να φτάσω στο Ζόνγκουλντακ για πολλές ώρες θα βρεθώ σε μια ερημική δασική περιοχή. Ανεβοκατεβαίνω χωμένος μέσα σε καταπράσινα βουνά με συναρπαστική φύση. Χωρουδάκια ξεφυτρώνουν εκεί που δεν τα περιμένεις, όπως και σπίτια με κτήματα και κήπους και αγελάδες που βόσκουν το πλούσιο χορτάρι.

- Άγρια μέρη - Οι ακτές του Ευξείνου, πλησιάζοντας στο Kozlu που φαίνεται στο βάθος, το επίνειο του Zonguldak.

- Αφού ακόμα και ο έρωτας περνά από το στομάχι ως γνωστόν, στην υγεία του Ισκεντέρ θα απολαύσετε κεμπάπ πίτες κιμάδες και τα συναφή.

- Η είσοδος στο Zonguldak, την πόλη του κάρβουνου και των ανθρακωρύχων.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου