Χρόνος: 06:00, απόσταση: 63 χλμ., συνολική ανάβαση: 2013μ., ελάχιστο υψόμ.: 100μ., μέγιστο υψόμ.: 1330μ.
Με το μασλάτι κοιμηθήκαμε κάπως αργά, ωστόσο κοιμήθηκα απόλυτα καλά. Άκρα ησυχία, δροσιά, καθαρός άερας. Το πρώτο που με ενδιαφέρει είναι ο καιρός. Είναι κλειστός ακόμα. Θα περιμένω υπομονετικά την ευκαιρία της απόδρασής μου προς τα χαμηλά.
Ο Ράμαζαν θα μαγειρέψει πρωινό. Το χθεσινό φαγητό ήταν υπέροχο, αλλά το πρωινό του τσακίζει κόκκαλα: ένα λουκάνικο τίγκα στα μπαχαρικά και στο αλάτι, μαζί με άλλα εξόχως καφτερά εδέσματα. Μα τον Αλλάχ, πώς μπορούν να βάζουν τέτοιους δυναμίτες στα στομάχια τους; Και μάλιστα πρωί πρωί; Θα μείνω στο βούτυρο και στο ταχινόμελο - και ελπίζω σε καναδυό ώρες να μην αρχίσω τις τρέλες ούτε να ψάχνω τρύπες στο δάσος.
- Υγρός Καύκασος. Περιμένοντας τον καιρό να ανοίξει, για να μπορέσω να επιστρέψω στα χαμηλά.
Θα είναι μεσημέρι, όταν θα δω με ικανοποίηση τον ουρανό μπλε προς τα δυτικά. Έχω ήδη αποχαιρετήσει τους οικοδεσπότες μου, όταν έφυγαν στο δάσος για δουλειά. Παίρνω τον κατηφορικό χωματόδρομο, προσέχοντας ακατάπαυστα εάν αντιληφθώ αρκούδα να απομακρυνθώ όπως μπορέσω.
Θα φτάσω χωρίς απρόσμενες συναντήσεις στη Μπόρτσκα, αφού περάσω από μια καταπράσινη φύση, όπως και κάτι χωριουδάκια χαμένα στα δάση, με ελάχιστους κατοίκους, που με κοιτάνε καθώς περνώ μάλλον αδιάφορα, προφανώς έχοντας συνηθίσει τους τουρίστες που έρχονται για τη λίμνη.
Πριν την Μπόρτσκα, σε μία από τις τεχνητές λίμνες του Τσόρουχ, θα ακούσω φωνές τσακαλιών. Μέσα στην ησυχία, τα ουρλιαχτά τους ακούγονται από δύο βουνά, ανταλλάσσοντας μηνύματα μια από τη μια πλευρά και μια από την άλλη, μέρα μεσημέρι. Στη Μπόρτσκα, θα περάσω μια βόλτα από την πιάτσα των ταξιτζήδων, αλλά λείπει ο τυχερούλης. Μετά την πόλη, θα ξαναπατήσω καινούργιο έδαφος, μετά την 24ωρη παρέκβαση.
- Μία ακόμα τεχνητή λίμνη ανάμεσα στην Μπόρτσκα και το Άρτβιν.
- Ορεινός κόσμος. Ο νομός του Άρτβιν είναι εξαιρετικά ορεινός, με ψηλά βουνά και βαθιές χαράδρες. Στο δρόμο προς την ενδοχώρα, σε μια ακόμα ανηφόρα, στο βάθος φαίνεται η πόλη του Άρτβιν.
Το απόγευμα προχωρά. Το σούρουπο έρχεται. Το Άρτβιν βρίσκεται εκτός του δρόμου σε παράκαμψη, όχι μακριά αλλά με γερή ανηφόρα. Προτιμώ να συνεχίσω και να βρω άλλο μέρος για διανυκτέρευση.
Ο δρόμος ανεβαίνει σε ένα αφιλόξενο βουνό. Θα βρω επιτέλους ένα κατάλληλο σημείο, έξω από το δρόμο. Είναι ερημιά, αλλά δεν μού φαίνεται ιδιαιτέρως άγριος τόπος. Εάν συνεχίσει έτσι ο καιρός, δηλ. χωρίς βροχή, θα τού είμαι ευγνώμων.
Με το μασλάτι κοιμηθήκαμε κάπως αργά, ωστόσο κοιμήθηκα απόλυτα καλά. Άκρα ησυχία, δροσιά, καθαρός άερας. Το πρώτο που με ενδιαφέρει είναι ο καιρός. Είναι κλειστός ακόμα. Θα περιμένω υπομονετικά την ευκαιρία της απόδρασής μου προς τα χαμηλά.
Ο Ράμαζαν θα μαγειρέψει πρωινό. Το χθεσινό φαγητό ήταν υπέροχο, αλλά το πρωινό του τσακίζει κόκκαλα: ένα λουκάνικο τίγκα στα μπαχαρικά και στο αλάτι, μαζί με άλλα εξόχως καφτερά εδέσματα. Μα τον Αλλάχ, πώς μπορούν να βάζουν τέτοιους δυναμίτες στα στομάχια τους; Και μάλιστα πρωί πρωί; Θα μείνω στο βούτυρο και στο ταχινόμελο - και ελπίζω σε καναδυό ώρες να μην αρχίσω τις τρέλες ούτε να ψάχνω τρύπες στο δάσος.
Θα είναι μεσημέρι, όταν θα δω με ικανοποίηση τον ουρανό μπλε προς τα δυτικά. Έχω ήδη αποχαιρετήσει τους οικοδεσπότες μου, όταν έφυγαν στο δάσος για δουλειά. Παίρνω τον κατηφορικό χωματόδρομο, προσέχοντας ακατάπαυστα εάν αντιληφθώ αρκούδα να απομακρυνθώ όπως μπορέσω.
Θα φτάσω χωρίς απρόσμενες συναντήσεις στη Μπόρτσκα, αφού περάσω από μια καταπράσινη φύση, όπως και κάτι χωριουδάκια χαμένα στα δάση, με ελάχιστους κατοίκους, που με κοιτάνε καθώς περνώ μάλλον αδιάφορα, προφανώς έχοντας συνηθίσει τους τουρίστες που έρχονται για τη λίμνη.
Πριν την Μπόρτσκα, σε μία από τις τεχνητές λίμνες του Τσόρουχ, θα ακούσω φωνές τσακαλιών. Μέσα στην ησυχία, τα ουρλιαχτά τους ακούγονται από δύο βουνά, ανταλλάσσοντας μηνύματα μια από τη μια πλευρά και μια από την άλλη, μέρα μεσημέρι. Στη Μπόρτσκα, θα περάσω μια βόλτα από την πιάτσα των ταξιτζήδων, αλλά λείπει ο τυχερούλης. Μετά την πόλη, θα ξαναπατήσω καινούργιο έδαφος, μετά την 24ωρη παρέκβαση.
Το απόγευμα προχωρά. Το σούρουπο έρχεται. Το Άρτβιν βρίσκεται εκτός του δρόμου σε παράκαμψη, όχι μακριά αλλά με γερή ανηφόρα. Προτιμώ να συνεχίσω και να βρω άλλο μέρος για διανυκτέρευση.
Ο δρόμος ανεβαίνει σε ένα αφιλόξενο βουνό. Θα βρω επιτέλους ένα κατάλληλο σημείο, έξω από το δρόμο. Είναι ερημιά, αλλά δεν μού φαίνεται ιδιαιτέρως άγριος τόπος. Εάν συνεχίσει έτσι ο καιρός, δηλ. χωρίς βροχή, θα τού είμαι ευγνώμων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου