Χρόνος: 05:34, απόσταση: 95 χλμ., συνολική ανάβαση: 606μ., ελάχιστο υψόμ.: 1148μ., μέγιστο υψόμ.: 1380μ.
- Ο 'Ανατολικός Σιδηρόδρομος' διασχίζει τον απέραντο ανατολικό σιτοβολώνα.
- Νταλίκα με τούβλα αναποδογυρισμένη έξω από το δρόμο, μετά τη σύγκρουσή της με το ποδήλατο. Αστειεύομαι φυσικά. Κατά τα φαινόμενα, ο οδηγός κοιμήθηκε στο τιμόνι. Μια απόπειρα αστείου... για μια πολύ σοβαρή κατάσταση με την οποία έρχεσαι αδιάκοπα αντιμέτωπος στην ανατολική άσφαλτο.
- "Αλό αλό τουρίστ..." Οι φωνές των παιδιών παντού ίδιες. Τα παιδιά είναι οι πρώτοι άνθρωποι από τους οποίους είναι αδύνατο να περάσεις απαρατήρητος.
Και η σημερινή μέρα με βρίσκει χαμένο στα απέραντα τοπία. Βουνά στον ορίζοντα, λόφοι, οροπέδια, χωριά, ποταμάκια, καλλιέργειες, σπίτια, ησυχία, αγελάδες, ήσυχοι άνθρωποι, απέραντοι κάμποι απλώνονται κάτω από ολάνοιχτους ουρανούς. Τόποι και άνθρωποι που λες ότι έρχονται από άλλες εποχές.
Στο Gemerek, αφήνω τον δημόσιο δρόμο και μπαίνω στο χωριό για να βρω ίντερνετ, για να δω με λεπτομέρεια τη διαδρομή μου για τις επόμενες δύο ημέρες. Μέσα στο ίντερνετ-καφέ ένα τσούρμο παιδιά φωνάζουν και χτυπιούνται πάνω στα πληκτρολόγια παίζοντας ηλεκτρονικά παιχνίδια. Η σκηνή είναι πραγματικά απίστευτη. Ακόμα και εδώ, ακόμα και σε αυτόν τον τόπο, τα παιδιά ξοδεύουν το χρόνο τους μπροστά στις οθόνες με αυτά τα "παιχνίδια". Ενώ εγώ μελετώ τη διαδρομή, έξω η παρουσία του περίεργου ποδηλάτου μου γίνεται η προσωρινή τους ατραξιόν. Όταν αυτός ο χρόνος τελειώσει, θα με αποχαιρετίσουν και θα επιστρέψουν στις οθόνες τους.
Προχωρημένο απόγευμα, ψάχνω για ένα μέρος να μείνω για βράδυ, αλλά βρίσκομαι σε ερημιά. Τελικά συναντώ μια βρύση με καλό νερό, δίπλα σε ένα παλιό κτίσμα και ένα σπίτι. Υπάρχει επίπεδο μέρος για να στήσω τη σκηνή μου.
Σήμερα το μεσημέρι μού συνέβη κάτι ανεπιθύμητο: έσπασε ένα δόντι μου. Έσπασε ένα κομμάτι ενός γομφίου. Ελπίζω ότι μέχρι να επιστρέψω δεν θα έχει γίνει σημαντική ζημιά στο δόντι, καθώς εκτιμώ ότι χρειάζεται θεραπεία για να σωθεί. Και βεβαίως τον οδοντογιατρό μου δεν τον αλλάζω, οπότε το δόντι θα πρέπει να περιμένει την σωτηρία του μέχρι να επιστρέψω στην πατρίδα. Μια τέτοια θεραπεία θα ήταν ιδιαιτέρως δύσκολη για έναν μετακινούμενο ποδηλάτη στην ανατολή. Θα πρέπει στο μεταξύ να έχω το νου μου για να βρω βελανιδιά (ή έστω κέδρο ή ευκάλυπτο) για να μασώ ένα κλαδάκι διαρκώς, ώστε οι ταννίνες να αναχαιτίσουν την οδοντική σήψη.
Φυσά ένας κρύος αέρας που κάνει το καθιερωμένο ντους προβληματικό. Σουρούπωσε καλά και η θερμοκρασία πέφτει στους 9 βαθμούς. Τη νύχτα θα πέσει ασφαλώς περισσότερο. Όπως είδα σήμερα στον χάρτη, βρίσκομαι ακριβώς στο κέντρο της Τουρκίας, στο κέντρο της ανατολικής στέππας. Βρίσκομαι ακριβώς στο κέντρο της Μικρασίας.
Και η σημερινή μέρα με βρίσκει χαμένο στα απέραντα τοπία. Βουνά στον ορίζοντα, λόφοι, οροπέδια, χωριά, ποταμάκια, καλλιέργειες, σπίτια, ησυχία, αγελάδες, ήσυχοι άνθρωποι, απέραντοι κάμποι απλώνονται κάτω από ολάνοιχτους ουρανούς. Τόποι και άνθρωποι που λες ότι έρχονται από άλλες εποχές.
Στο Gemerek, αφήνω τον δημόσιο δρόμο και μπαίνω στο χωριό για να βρω ίντερνετ, για να δω με λεπτομέρεια τη διαδρομή μου για τις επόμενες δύο ημέρες. Μέσα στο ίντερνετ-καφέ ένα τσούρμο παιδιά φωνάζουν και χτυπιούνται πάνω στα πληκτρολόγια παίζοντας ηλεκτρονικά παιχνίδια. Η σκηνή είναι πραγματικά απίστευτη. Ακόμα και εδώ, ακόμα και σε αυτόν τον τόπο, τα παιδιά ξοδεύουν το χρόνο τους μπροστά στις οθόνες με αυτά τα "παιχνίδια". Ενώ εγώ μελετώ τη διαδρομή, έξω η παρουσία του περίεργου ποδηλάτου μου γίνεται η προσωρινή τους ατραξιόν. Όταν αυτός ο χρόνος τελειώσει, θα με αποχαιρετίσουν και θα επιστρέψουν στις οθόνες τους.
Προχωρημένο απόγευμα, ψάχνω για ένα μέρος να μείνω για βράδυ, αλλά βρίσκομαι σε ερημιά. Τελικά συναντώ μια βρύση με καλό νερό, δίπλα σε ένα παλιό κτίσμα και ένα σπίτι. Υπάρχει επίπεδο μέρος για να στήσω τη σκηνή μου.
Σήμερα το μεσημέρι μού συνέβη κάτι ανεπιθύμητο: έσπασε ένα δόντι μου. Έσπασε ένα κομμάτι ενός γομφίου. Ελπίζω ότι μέχρι να επιστρέψω δεν θα έχει γίνει σημαντική ζημιά στο δόντι, καθώς εκτιμώ ότι χρειάζεται θεραπεία για να σωθεί. Και βεβαίως τον οδοντογιατρό μου δεν τον αλλάζω, οπότε το δόντι θα πρέπει να περιμένει την σωτηρία του μέχρι να επιστρέψω στην πατρίδα. Μια τέτοια θεραπεία θα ήταν ιδιαιτέρως δύσκολη για έναν μετακινούμενο ποδηλάτη στην ανατολή. Θα πρέπει στο μεταξύ να έχω το νου μου για να βρω βελανιδιά (ή έστω κέδρο ή ευκάλυπτο) για να μασώ ένα κλαδάκι διαρκώς, ώστε οι ταννίνες να αναχαιτίσουν την οδοντική σήψη.
Φυσά ένας κρύος αέρας που κάνει το καθιερωμένο ντους προβληματικό. Σουρούπωσε καλά και η θερμοκρασία πέφτει στους 9 βαθμούς. Τη νύχτα θα πέσει ασφαλώς περισσότερο. Όπως είδα σήμερα στον χάρτη, βρίσκομαι ακριβώς στο κέντρο της Τουρκίας, στο κέντρο της ανατολικής στέππας. Βρίσκομαι ακριβώς στο κέντρο της Μικρασίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου